Taboo (edycja polska)

Kiedyś mój kolega przyniósł "Taboo" na zajęcia. Wszyscy szybko złapali o co w niej chodzi, a wieść o nowej, śmieszne grze towarzyskiej obiegła grupę jak błyskawica. Od tamtej pory czy to jedziemy w góry czy po prostu spotykamy się ze znajomymi - zawsze na wszelki wypadek zabjeramy ją ze sobą.
Ilość haseł zapewnia wieeeeeele godzin niepowtarzalnej rozgrywki. Skojarzenia często dziwne i śmieszne pozostają w naszej pamięci na zawsze :) I tak to "Ej... No... To się wkłada!!!" już zawsze będzie kojarzyć mi się z kartą SIM, a "Yyy... No! To-takie! Do smyrania!!!" z klaksonem :D Albo totalny hit: "Rymuje się z !", czyli szarańcza ^^
Polecam naprawdę, naprawdę, bardzo serdecznie.

Gra wydaje się prosta i nieskomplikowana. Zasady można opanować w pięć minut.
Po rozegraniu kilku partii okazuje się jednak, że człowiek wcale nie jest tak bystry i elokwentny jak mu się wydawało. Pod presją czasu i poczuciem zachłanności na punkty okazuje się, że jednak jesteśmy wtórnymi analfabetami. Brakuje słów bliskoznacznych (oprócz kilku podstawowych synonimów). Okazuje się, że jednak nie jest tak prosto i łatwo jak wydaje się na początku.
Gra generuje to sporo zabawy, radości. Na pewno wymaga zaangażowania i integruje. Okazuje się podczas gry jak ludzie dobrze się znają i rozumieją. Emocji co nie miara.
Obawiałem się trochę gry, gdzie jest taka interakcja, nie ma pionków, planszy, a gra opiera się na dialogu. Okazało się, że na każdym poziomie wieku, umiejętności i predyspozycji wszystko wychodzi super. Poleca się grę starym, młodym, tym w związkach, singlom, rodzeństwom, przyjaciołom i zaciętym rywalom.
Co do jakości wykonania również 5 z plusem.

Swego czasu gra pojawiała się na wszystkich spotkaniach rodzinnych i ze znajomymi tak wiele razy, że zdążyła się porządnie znudzić. Posiadaliśmy kiedyś własne pudełko z grą, które wymieniliśmy na Jungle Speeda, gdy już przestaliśmy grać. Teraz, gdy ktoś na spotkaniach w gronie znajomych zarzuca hasłem "Ej, znam taką fajną grę, może zagramy? Nazywa się Tabu...", to z naszej strony spotyka się z jednym długim przeciągłym "Nieee".
Mimo wszystko pamiętam, ile kiedyś radości i rozrywki potrafiło Tabu dostarczyć ("rzecz do męczenia fauny" - hasło na karcie to "klatka" :D ), dlatego naprawdę polecam tym, którzy jeszcze nie znają tej gry. Jednak sami gry nie lubimy i nie zamierzamy w nią grać jeszcze długo długo. Choć nie wykluczam, że może kiedyś do niej wrócimy ;)