Dodatek pozostawia bardzo wiele do życzenia. Niby wprowadza nowe mechaniki (współczynnik terraformacji Wenus, fazę Rządu Światowego, nowe, powiązane z Wenus karty projektów i korporacji), ale w połączeniu z podstawką można odnieść wrażenie, że jest to trochę zbyt mało.

Nowe karty gubią się w ogromnej talii kart projektów z podstawowej wersji gry (przy partii na dwie osoby przemieliliśmy raptem jedną trzecią całego stosu), przez co nie sposób w żaden sensowniejszy sposób zaplanować swoich działań, w szczególności tych powiązanych z kartami i mechanikami Wenus. Samo zwiększanie współczynnika terraformacji Wenus, chociaż pozwala zdobyć punkty, stanowi cokolwiek abstrakcyjny element w porównaniu z podstawowymi wskaźnikami.

Ma się tutaj wrażenie pewnego rodzaju niewykorzystanego potencjału. Być może "Wenus" dobrze sprawdza się w połączeniu z pozostałymi dodatkami, ale jako jedyny sprawdza się dość kiepsko. Za cenę znaczącego wydłużenia rozgrywki dostajemy zdecydowanie zbyt mało.

Kolejna bardziej zabawa niż faktyczna gra. Oczywiście prawdą jest, że kości zapewniają niezliczone możliwości i mnóstwo historii można za ich pomocą ułożyć, mam jednak pewne wątpliwości co do stosunku ceny do jakości. Stąd ocena taka, a nie inna. Wydaje się, że to bardziej miły dodatek niż prezent/gra sama w sobie.

Przyjemna zabawa na dobranoc. A że dzieci bardzo dobrze wiedzą, jak wygrywać, trudno "Potwory" uznać za coś innego niż właśnie zabawę. Mimo kilku podstawowych zasad i różnych możliwości, ciągnięcie kart i szukanie odpowiednich 'przedmiotów' (odwołujące się, jak wiele innych gier dla dzieci, do klasycznego memory) bardzo szybko traci swój pierwotny zamysł. Rzecz jasna na dobre całości wychodzi bardzo ładna szata graficzna i zmyślnie przemyślane pudełko z tytułową szafą.

Uch, ileż tu losowości! Gra potrafi dać się we znaki, bo zupełnie nie sposób przewidzieć, kto w niej wygra. Nikogo to jednak nie zraża, a dzieci czerpią szczególną frajdę z przekładania kolejnych żółwi i ich ciągłego wspinania się jeden na drugiego. Gra jest za szybka, żeby można było w niej rozwinąć jakąkolwiek skomplikowaną taktykę, ale to nie kłopot.

Spotkałem się z opinią, że 'Carcassone' jest na tyle proste, że wypuszczenie specjalnej wersji dla dzieci mija się z celem. Nie zgadzam się - dla dzieciaków zabawa w wykładanie kolejnych płytek i umieszczenia na nich swoich pionków jest o wiele łatwiejsza w wersji "Dzieci z Carcassonne" i choć dorosłych (obeznanych z oryginalną wersją) może nieco męczyć całkowita losowość tej gry, to jednak najmłodsi bawią się przy niej bardzo dobrze. Nie jest to może hit sezonu, ale sprawdza się nad wyraz dobrze.