Wiedźmin: Gra Przygodowa

Nie lubię komentować bez sensu ale muszę zapytać - gram od ponad 30 lat - co ma interakcja między graczami do doświadczenia gracza? Po 30 latach powinienem grać już tylko w gry gdzie bez wpływu na innych graczy nic nie mogę zrobić? Ja lubię pograć w gry z interakcją i bez wszystko zależy od nastroju i osób z którymi akurat gram. Wiedźmin nie jest specjalnie skomplikowany ale nie jest też to poziom trudności "Pędzących żółwi" - nie szalejmy z tą grą dla początkujących, moim skromnym zdaniem jest to całkiem przyjemna rozrywka szczególnie gdy gra się z osobami mającymi problem z negatywną interakcją ( taką np z Spartakusa) Wrażenia z wersji gry elektronicznej skłoniły mnie do zakupu wersji pudełkowej. Jak zagram kilka razy na stole chętnie się podzielę wrażeniami i oceną. Na razie pozytywnie nastawiony czekam na przesyłkę.

Będzie o wydaniu, bo trudno oceniać grę po pierwszej partii.
- Wypraska - praktycznie nie istnieje, kartonowa wkładka z odgiętymi, małymi skrzydełkami...śmiech na sali
- znaczniki - solidne i czytelne z grubego kartonu, nie ma się co czepiać
- woreczki strunowe - brak, trzeba zorganizować sobie samemu i są niezbędne do jako-takiej organizacji pudelka
- plansze graczy - za cienkie, ciut grubsze niż karty, zakoszulkowac się nie da, a używane są dość intensywnie
- plansza - wielka i ładna, ale taśma wzmacniająca przebija spod wydruku momentami
- figurki - szczegółowe i z solidnego plastiku, raczej nie ma się co martwic, ze Yarpen zgubi topór po jakimś czasie, ale nie umywają się do tych z Pana Lodowego Ogrodu
- karty zadań - rozmiaru tarota, mogłyby być grubsze
- cała reszta kart - ładne i grubości standardowych talii, ale z błędami - momentami natykamy się na język polskawy i zdania gramatyczne inaczej
- potwory - solidny gruby karton, ładne ilustracje i czytelne statystyki, ale tu znów problemy z polskim - cześć nazywa się tak samo i "to samo" to, nie wiadomo czemu "Fleder", nie jest ich też za dużo i podczas jednej partii mogą się powtarzać
- kości - fajne i szczegółowe, ale jak na mój gust trochę za lekkie
- instrukcja - w dwóch częściach, skrócona i skupiona na szczegółach, korzysta się koszmarnie - po przeczytaniu szczegółowej trzeba wertować drugą, żeby znaleźć konkretny podrozdział, co do którego mamy wątpliwości, bo spis treści jest za ogólny, a szczegóły czasem zajmują w rozszerzonej instrukcji kwadrat 5x5, wiec łatwo je przeoczyć
Estetyka ogólna - super, plansza, karty (i awers i rewers) fajnie zaprojektowane z ładnymi grafikami, różne wielkości kart wydają się początkowo dziwne, ale sprawdziły się podczas rozgrywki.

Moje rozczarowanie roku. Ignacy Trzewiczek i FFG... to nie mogło się nie udać...

Wiedźmin, piękne wydanie, świetny autor! Hit! A, g...o!
Dostajemy grę tak bezczelnie płytką, trwajacą w nieskończoność, pozbawioną praktycznie interakcji, z błędem już w podstawowych założeniach. Dlaczego przyjaciele, mają ze sobą rywalizować? Albo, docierasz do końca misji, musisz stoczyć walkę z "bossem". Rzucasz kostkami, wygrywasz, misja zaliczona! Teraz sytuacja nieco inna: rzut okazał się niefortunny. Co się dzieje? To samo, zaliczasz misję! WTF!? Wszystko co zrobicie podczas tych 2-3 godzin, nie ma najmniejszego znaczenia. Najmniejszego.

Gra zostanie na półce wyłącznie ze względów czysto kolekcjonerskich (jestem wielkim fanem uniwersum) ale nigdy nie zagości na stole. Naprawdę, nie ma po co tego rozkładać. :( Wielki zawód.
Nie polecam.