Wikingowie: Wojownicy Północy

Tego się spodziewałem! Gra wręcz wciąga i kilkanaście obraca tobą jak w pralce. Najgorsze jest to, że nie można się z niej uwolnić. Kolorowa, dobrze pomyślana, prosta do ogarnięcia i naszpikowana dobrą zabawą. Wikingowie to gra dla każdego, kto lubi spędzać wieczory ze znajomymi i niszczyć ich osiągnięcia, by zostać najlepszym morskim rozbójnikiem w historii. Dla mnie bomba!

Trochę zbyt (nawet nie trochę) duża losowość. Fajny pomysł, duża regrywalność, brak dłużenia się czasu w oczekiwaniu na swoją turę (możliwość wpływu na innych graczy). I na dodatek w klimacie wikingów. Daję +

Gigantyczne rozczarowanie. Przy pompie, z jaką promowana jest ta gra oczekiwałam czegoś, co będzie przynajmniej dobre, a tutaj... Ale od początku:
1) Przerost formy nad treścią - gigantyczna plansza dla kilku pierdółkowatych pionków. Naprawdę mogłaby być połowa tej powierzchni, a pewnie i mniej. Ale jeszcze lepsze jest pudełko - no pudło na powietrze. Jak ktoś ma kilkadziesiąt gier, to gra, której większość objętości stanowi NIC nie jest mile widziana na ciasnych półkach. A tutaj wielkość pudełka jest zdeterminowana, UWAGA, wielkością instrukcji, bo nawet niedorzecznie duża plansza, w porównaniu do liczby i wielkości pionów, jest po złożeniu mniejsza niż pudełko, za to instrukcja rozciąga się od krawędzi do krawędzi. Fatalnie pomyślane.
2) Grafiki. Zawód. Plansza jest ładna. Niektóre karty też. Ale niestety tylko niektóre, bo nawet córkom jarlów urody poskąpiono... Poza tym, jak gra jest słaba, to choćby była ręcznie malowana to oprawa nie obroni klimatu czy mechaniki. Dodatkowo - opis kierunków świata na planszy i kartach... Pewnie miało być klimatycznie, bo zrobiono to za pomocą run, ale jest to tak obrzydliwie nieintuicyjne, że całe szczęście, że na kartach, oprócz zygzaczków, są te kierunki zaznaczone kolorowymi strzałkami wokół mapy. Bezsensowny ozdobnik, nic nie wnosi a zupierdliwia grę.
3) Grywalność. Nie wiem, może zupełnie nie czuję gry, która polega na wielokrotnym zagrywaniu kart (w swojej turze można ich zagrać ile się chce), po czym pytaniu po każdej jednej karcie, czy aby współgracze nie mają nic przeciwko i nie chcą zagrać nam czegoś wbrew, potem zagraniu karty akcji, pozwoleniu innym graczom, by w naszej turze zagrywali swoje karty akcji i w końcu zakończeniu swojej tury. Po prostu fatalna, kulejąca mechanika, ani to wyzwanie, ani strategia, po prostu nic.
4) Skoro nie ma mechaniki to może jakiś klimat, jakieś cokolwiek. A skądże, gra jest sucha jak paczka trocin, po przeczytaniu instrukcji i rozegraniu kilku rund wciąż patrzeliśmy na siebie pytającym wzrokiem "ale to wszystko?" "ale w sumie po co?". Naprawdę nic w tej grze nie zachęca do jej prowadzenia...

Może zwyczajnie źle zrozumiałam instrukcję - chociaż jednak nie wydaje mi się, biorąc pod uwagę, jak długo siedzę już w planszówkach - ale jeżeli ta instrukcja opisuje jednak inne zasady niż te, które z niej zrozumieliśmy, to jest najgorszą instrukcją świata. W przeciwnym razie to po prostu gra jest nieszczęśliwa, absolutnie nie ma w niej nic, co spowodowałoby, że poleciłabym ją znajomym. Wylało się tutaj sporo hejtu, ale naprawdę tak słabej gry, nad którą tak wielkie wydawnictwo tak się zachwyca nie pamiętam już od dawna. Gra nieudana od początku do końca. Nie polecam.