Dungeons & Dragons: Monster Manual (edycja angielska)

Podręcznik trzyma poziom. Ilustracje są naprawdę udane, potrafią tchnąć życie w stworzenia przyczajone na stronach, nadając im charakteru i sprawiając, że często wystarczy spojrzenie by wiedzieć do czego może być zdolny opisywany niemilec.
Nie brakuje oczywiście paru pięknych baboli (-szefie ale właściwie to jak ma wyglądać ten sahuagin? - No zęby, skrzela, jakieś oczy i landrynkowa zbroja!)
Szata graficzna utraciła też ten komiksowy ryt z 4ed. co uważam za plus.

W zestawieniu stworów występujących w podręczniku obyło się bez większych ofiar, zawarty jest w nim więc sztandarowy rdzeń stworzeń, które powtarzają się w kolejnych edycjach bestiaruszy od dawna.
Mamy więc anioły, demony, orków, gobliny, smoki (Podoba mi się fakt, że odzyskały swoją wymyśloną chyba przez Lockwooda fizjonomię z 3 ed. Widać, że taki zielony różni się od niebieskiego czymś więcej niż faktem że jest zielony ;) etc. etc.
Jest też garść nowych zwierzątek, które w przeważającej części są ciekawymi, oryginalnymi propozycjami, zamieszkującymi własne, osadzone w realiach światów fantasy ekosystemy i tylko z rzadka wydają się być przeszarżowane (co się wizardsom zdarzało kiedy cierpiąc na syndrom pokemonów mieli wymyślić tego 541ego z kolei. Miał więc taki koleś 3 ręce, 4 nogi, pomieszkiwał w eterze i nie wiadomo skąd się tam wziął i po co tam siedział oprócz tego żeby pewnego pięknego popołudnia mógł mieć możliwość 'bycia napotkanym' przez graczy za zakrętem korytarza).

Mechanika potrzebna do rozegrania danego stworka ujęta jest w zgrzebne, czytelne ramki, łatwe do ogarnięcia na sesji. Oprócz tego dostajemy krótki opis i kilka ciekawych 'zajawek', które pozwalają w prosty sposób rozwinąć interakcję graczy z napotkaną maszkarą poza zwyczajowe -to ona wypada na was i was tnie.
Takie na przykład bullywugi według informacji w podręczniku są zakompleksione i próżne, lubią więc żeby im powiedzieć, że są fajne i potężne wielce. Otiag z kolei pożera błyskotki ale jakiś mózg też tam ma, piszą, więc potrafi zasłyszane historyjki za graczowe pierścionki wymienić zamiast wyskakiwać z nieartykułowanym bulgotem zza kamienia, dając się dla zasady rozsiekać przez drużynę.

Dostajemy też parę cytatów z franczyzowych światów wizardsa, bądź rozsianych na kartach mądrości napisanych przez obytych wędrowców, którzy prezentowane monstra spotkali i notki porobili. Ot taki smaczek, ale miło jest przeczytać o Strahdzie z mglistego Ravenloftu czy tragedii lorda Sotha z rozdartego wojną Krynnu, żeby wiedzieć jaką siłę może nieść w naszych opowieściach o 'Lochach i Smokach' archetyp wampira czy potępionego rycerza.

Myślę, że tak właśnie podręcznik ten został pomyślany, jako menażeria istot, w które mistrzowie gry mogą tchnąć ducha przygody, rzucając swoim graczom do pokonania, przechytrzenia lub zwykłego pogawędzenia ^^
...i muszę przyznać, że spełnia tę rolę z nawiązką.

Dzień po zamówieniu podręcznik wpadł w moje ręce. W pierwszej kolejności plus dla Rebela, który ponownie całkowicie spełnił moje oczekiwania.

Wertując kolejne strony czułem się jak sześciolatek na ostrym, cukrowym haju, buszujący w sklepie z zabawkami. Podręcznik jest pełen pięknych ilustracji; jego skład jest przejrzysty, a wykonanie stoi na najwyższym światowym poziomie. Zaledwie kilka obrazków lekko odstaje poziomem, lecz większość wysadza z butów.

Co do treści: nie dostrzegłem tutaj tendencji zaobserwowanej w PHB. Nie mamy aż tak wielkich uproszczeń (a nawet dodano mechanikę Lair Actions i Legendary Actions). Statystyki potworów zdają się współgrać z mechaniką zaserwowaną w PHB. Skrócono tabele ze statystykami i zaserwowano uśrednione wyniki rzutów. Z oceną zmian mechanicznych wolę wstrzymać się do pierwszej sesji.

Potworów jest masa. Po raz kolejny Wizardsi udowodnili, że istnieją dla nich settingi inne niż FR (przykładowo: Modrony, Oni). Nie obeszło się bez klasyków i jest paru nowych milusińskich. Plus za szczegółowe statystyki przykładowych BNów.

Najbardziej boli fakt, iż na Przewodnik Mistrza Podziemi poczekamy do grudnia. Chlip.

Kolejny z podręczników do piątej edycji zawiera wszystko co powinien zawierać. Znowu można też zauważyć, że inne światy niż Forgotten Realms istnieją dla twórców.

No i plus dla rebela bo chociaż oficjalna premiera dopiero 30 września to już podręcznik dotarł