Bardzo przyjemna gra. Spędziliśmy nad nią kilka dobrych godzin, i nie znudziła się ani o jotę. Gra jest pięknie wykonana, wszystkie elementy cechują się doskonałą jakością, a figurki wagonów są po prostu fenomenalne. Rozgrywka jest płynna i szybko staje się intuicyjna. Wszystkie nagrody są w pełni zasłużone.

Spoko gierka na posiadówke wśród przyjaciół :)

gra jest genialna. ladne wykonanie. moze troche drogie, ale oplaca sie kupic

Ciągle waham się, zastanawiając którą wolę bardziej: Europę czy USA. Ta druga prostsza, jest przez to bardziej przystępna, jednak boję się że szybko się znudzi. Z drugiej strony nie przekonują mnie tunele.
Może po prostu warto mieć kilka map? :)

Doskonała gra na wieczory ze znajomymi. Poziom wzajemnego przeszkadzania lub kooperacji jest znacznie większy niż w takim Wysokim Napięciu.

Klasyka. Obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów planszówek. Super gra dla początkujących osób. Bardzo prosto wprowadzić nowych graczy. Wiele wieczorów nad nią spędziliśmy i jeszcze nie jeden raz do niej wrócimy. Jak dla mnie ocena 5/5.

Jedna z gier, które cenię ze względu na fakt, że zarówno początkujący, jak i bardziej już zaprawieni gracze mogą tam znaleźć coś dla siebie. Zasady są proste i przejrzyste, jednak sama rozgrywka na tyle skłania do myślenia i opiera się o rywalizację, że osoby przywykłe do "ambitniejszych" tytułów też nie powinny się nudzić.

Mimo, iż we "Wsiąść do pociągu" pojawia się pewien element losowości (rozdanie biletów i późniejsza kolejność pojawiania się kart), gra opiera się głównie na strategicznym myśleniu. Zwłaszcza w sytuacji, gdy okazuje się, że kilku graczy chce budować swoje linie w tym samym miejscu i tylko od przemyślanych decyzji zależy, czy uda się wybudować wszystkie linie bez konieczności uciekania się do stawiania dworców.
Niewątpliwie dobry tytuł dla osób, które wolą planować swoje akcje niż działać pod wpływem impulsu.

Ciekawie obserwuje się też interakcje między graczami. "Wsiąść do pociągu" bazuje na rywalizacji, jednak w przypadku osób, z którymi grałam, czasami pojawiał się też element kooperacji, zwłaszcza, gdy trzeba skupić się na pokonaniu zbyt wybiegającego naprzód ilością punktów przeciwnika.

Jeżeli miałabym na coś narzekać, pewnym minusem jest przejrzystość planszy. Napisy nieco zlewają się z tłem, a linie kolejowe niekiedy sprawiają wrażenie nakładających się na siebie, co może stanowić pewien problem, jeżeli gramy z dzieckiem lub osobą słabowidzącą (ja przy mniej więcej skorygowanej wadzie wzroku miałam momentami problem z odnalezieniem się na planszy).

Ogólnie jednak, gra zasługuje moim zdaniem na polecenie i warto dodać ją do swojej biblioteczki.

Chyba najczęściej polecana gra na początek obok Catanu. Jest wystarczająco łatwa, żeby wprowadzić w nią nowych graczy w każdym wieku, zarówno dzieci jak i osoby starsze, tematyka jest na tyle uniwersalna, że nikt na wstępie nie odrzuca z tego powodu gry, zdobyła popularność na całym świecie, o czym świadczy liczba nowych map i dodatków. Rozgrywka jest prosta, w zależności od liczby graczy trwa 1-2 godziny, ale wymaga pewnej strategii odnośnie wyboru i realizacji tras, pojawia się nieco negatywnej interakcji w blokowaniu innym tras, którymi sami jedziemy, a także losowość w pociąganiu nowych kart. Idealna nowoczesna gra planszowa dla wprowadzenia nowych geeków, a doświadczeni gracze również nie będą się przy niej nudzić. Żeby zniwelować tłok na środku planszy fajnie sprawdzają się dworce.

Polecam jak najbardziej, wprowadzam narzeczoną małymi krokami w świat gier planszowych i ta idealnie nadaje się na początek dla nowych graczy.Proste zasady, ładnie wykonana plansza i karty, nie ma sie do czego przyczepić. Na 2 osoby delikatnie za łatwo idzie, większa frajda przy
4-5 osobach.

Moja opinia 5/5

Świetna, wciągająca gra!