MuadDib - recenzje

Dawno nie byłem tak mile zaskoczony kupnem. Dobrej jakości karty z ciekawymi grafikami. Rozgrywka bardzo przyjemna dla każdego. Wbrew pozorom osoby które niespecjalnie mają do czynienia z planszówkami chętnie chcą grać i mają z tego duuużo radochy.

Osobiście posiadam Kroniki I i II, i moim zdaniem najlepiej pasują, ponieważ można obie talii zmieszać, dzięki czemu rozgrywka jest ciekawsza i nieco dłuższa. Przez co gra zyskuje na uroku i regrywalności. Moim zdaniem lepsze od zwykłego Love Lettera.

Za taką cenę tylko brać. Dobra karcianka ^^

Dawno nie byłem tak mile zaskoczony kupnem. Dobrej jakości karty z ciekawymi grafikami. Rozgrywka bardzo przyjemna dla każdego. Wbrew pozorom osoby które niespecjalnie mają do czynienia z planszówkami chętnie chcą grać i mają z tego duuużo radochy.

Osobiście posiadam Kroniki I i II, i moim zdaniem najlepiej pasują, ponieważ można obie talii zmieszać, dzięki czemu rozgrywka jest ciekawsza i nieco dłuższa. Przez co gra zyskuje na uroku i regrywalności. Moim zdaniem lepsze od zwykłego Love Lettera.

Za taką cenę tylko brać. Dobra karcianka ^^

Jedna z fajniejszych sakiewek jakie zakupiłem. Spełnia swoją funkcję i jeszcze cieszy oko! Choć spodziewałem się, że będzie taka jak na załączonym obrazku (jasna) to i tak jestem zadowolony. :)

Gra świetna dla osób w każdym wieku! Idealna na prezent. Dla początkujących i zaawansowanych. Wprawdzie cena mogłaby być trochę niższa jednak daje mnóstwo frajdy, a skoro tak to warto.

Jak przystało na karciankę, karty mogą się zużywać, szczególnie gdy gra nabiera większego tempa i dobrym pomysłem byłoby zalaminowanie ich by starczyły na dłużej (w zależności jak często chce się grać). Chociaż nie wiem jeszcze jak to jest z laminowaniem okrągłych kart xD tak by zmieściły się do pudełka i były wygodne.

Jednak mimo wszystko POLECAM! Nic dziwnego, że gra jest na pierwszym miejscu bestsellerów ^^

Przede wszystkim muszę zaznaczyć, iż posiadam Pandemika wraz ze wszystkimi dodatkami od ponad roku (w wersji angielskiej).

Gra
Mamy tutaj jedną z najlepszych kooperacyjnych gier o bardzo interesującym temacie – ratowanie świata przed epidemiami (patrz: ebola/ tudzież zombie xD). Każdy z graczy wciela się w jednego z specjalistów do walki z pandemią, który posiada swoje specjalne zdolności lub zmienia/łamie niektóre zasady podstawowe. W wersji podstawowej (bez dodatków) wszyscy gracze współpracują razem by uratować świat. W grze występuje pewna losowość, jednakże z czasem jej znaczenie spada. Polecam grę w 3-4 (5-6 z dodatkami) osoby, gdyż gra się o wiele ciekawiej. Czas gry jest naprawdę różny w zależności od tego jak dajemy sobie radę, a każda rozgrywka jest inna.

Poziom Trudności
Gra jest trudna - istnieje więcej możliwości przegrania niż wygrania. Co więcej, może być jeszcze trudniejsza i bardziej wymagająca. I tu jest właśnie cały smaczek – gra nas nie oszczędza, a dorzuca same kłody. Oczywiście jeżeli ktoś stwierdzi, że to „nie ma sensu” to zawsze można ułatwić rozgrywkę. Ja oczywiście pytam – po co? Czasem więcej satysfakcji ma się z dobrej przegranej, niż z łatwego zwycięstwa.

Modułowość
Gra jest typem modułowym – dopasowujemy sobie poziom trudności i rozstawienie według własnego uznania. I tak, możemy losować postacie, otrzymywać mniej kart na start, zacząć z innego miejsca, albo wybrać baze po rozstawieniu wirusa, dobrać liczbę kart pandemii. Pod tym względem przydają się dodatki. Zachęcam do eksperymentowania z zasadami.

Dodatki
Istnieją dwa dodatki do Pandemica: On the Brink i In the Lab. Oba bardzo wiele wnoszą do wersji podstawowej, tak naprawdę nie wyobrażam sobie grać bez nich. Oczywiście poza dodatkowymi kartami specjalnymi i postaciami dają także wiele nowych rozwiązań. W dodatku On the Brink dostajemy dodatkowo fioletowego wirusa – mutanta, który działa na innych zasadach a także Terrorystę – postać negatywną, grającą w ‘swojej’ drużynie. Co więcej zmienione karty pandemii faworyzujące jednego z wirusów, który staje się o wiele bardziej wkurzający. W dodatku In the Lab mamy dodatkową plansze laboratorium, którą możemy opcjonalnie dorzucić by zmienić zasady wynalezienia leku – polepsza to w dużym stopniu interakcje między graczami. Drugą ciekawą rzeczą jest tzw. gra drużynowa. Od teraz możemy grać w pandemica 2/2, 2/2/2 i 3/3 – przy czym nadal jedziemy na jednym wózku, jednakże ktoś musi sobie przypisać większą sławę (:P). I tu dalej możemy zmieniać rozstawienie – dodatkowe cele, losowanie postaci, liczba akcji.

ZManGames (scenariusze)
Na stronie producenta znajdziemy na chwilę obecną dwa dodatkowe scenariusze, które dodają nowe zasady/rozstawienie (Isolation, Goverment Shutdown). Bardzo fajne urozmaicenie. Osobiście polecam motyw z funduszami rządowymi.

Zasady do zmiany
!przekazywanie kart graczom – trzeba zmienić zasadę gdyż jest tak beznadziejna, że wymiana kart staje się nie możliwa – ogranicza tym samym wachlarz naszych akcji
Propozycja: wymiana ogranicza się do koloru karty i pola, oczywiście postacie z ulepszoną wymianą kart nadal sam lepsze
!terrorysta (z dodatku) – jest trochę popsuty, dlatego trzeba przerobić jego zasady tak by nie rozbijał gry
Propozycja: ma własna turę a nie po każdym z graczy, przy złapaniu traci całą jedną turę

Podsumowanie
+ klimat
+ wykonanie
+ kooperacja
+ modułowość
+ poziom trudności
+ scenariusze

- trochę tłumaczenia jest
- tzw. gracz alfa (jednak z dodatkami jego znaczenie zmniejsza się)
- instrukcje napisałbym lepiej, choć większych zastrzeżeń nie ma

Polecam!

Przede wszystkim na początku planowałem zakup gry z tej samej rodzinki – Cuba Libre, gdyż jest ona „podobno” najlepsza by zacząć zabawę z grami typu COIN, jednakże producent jeszcze nie wznowił nakładu, przewidziany jest dopiero na Q2 2014. Jednakże nie żałuję wyboru.

COIN
Kilka słów o samym systemie. Jak wiele osób uważa system gry jest trudny, a to ze względu na cztery (zawsze) różne frakcje, posiadające inne typy akcji (COIN/Insurgent) oraz inne wymagania zwycięstwa (częściowo przeciwstawne, częściowo pokrywające się). Jednakże, wystarczy że choć jedna osoba ogarnie temat to reszta poleci już z górki (tłumaczenie jednak zabiera trochę czasu). System gry jest bardzo ciekawy i daje duże możliwość kombinacji przez co grę zaliczyć można do tych wymagających, ale dającą wiele satysfakcji. Jeżeli chodzi o sam system COIN to najłatwiej jest go sobie przyswoić oglądając przekładowe rozgrywki na YouTubie, instrukcje są na stronie GMT do pobrania a także można zerknąć na forum Board Game Geek, gdzie można znaleźć odpowiedzi na wiele pytań związanych z mechaniką – polecam.

Zawartość
Pudło - fajne, ciężkie, z dobrą grafiką. W środku – pełno prezentów. Oprócz standardowych kart dla graczy plus dodatki, instrukcje, playbook, ogromna kolorowa mocna mapa, która naprawdę wygląda znakomicie. Mnóstwo znaczników drewnianych dobrej jakości i znaczników kartonowych. Karty – 130 kart ładnie zafoliowanych dobrej jakości z klimatycznymi grafikami przedstawiającymi prawdziwe wydarzenia (niektóre w moim mniemaniu są „mocne”). Ale co najbardziej mnie ucieszyło – woreczki! Wszystkie elementy mają swój własny woreczek, dzięki którym wszystko można sobie ładnie posegregować by nie walały się po pudle.

Rozgrywka
Gra przepełnia klimat konfliktu w Vietnamie. Autorzy naprawdę odwalili kawał dobrej roboty – jak w przypadku pozostałych serii. Dodając do tego system COIN otrzymaliśmy bardzo solidną grę, dość wymagającą (ale bez przesady) o silnie historycznym klimacie. Nawet jeżeli ktoś nie przepada za samym Vietnamem to jednak gra wciąga.
W grę można grać od 1 do 4 osób. W przypadku 1 osoby polecam zagrać wszystkimi frakcjami by nauczyć się systemu i wyłapać pewne niuanse poszczególnych stron. Nie polecam grać z Botami (jest taka możliwość), gdyż nie są łatwe i mogą zniechęcić do dalszej gry. W przeciwieństwie do pozostałych tytułów COIN gra bardzo dobrze nadaje się dla 2 osób, gracze wtedy kontrolują dwie frakcje po jednej stronie. W 3 osoby może być trochę problem. Najlepiej gra sprawdza się na 4 osoby gdyż tak została skonstruowana. W przypadku niektórych frakcji mogą nią kierować 2 osoby, czasem naprawdę trzeba przemyśleć co robić i jaki będzie tego skutek. Czasowo jednak trzeba liczyć 3 do 5 godzin w zależności od graczy.
Niech was nie odstrasza duża mapa – ona naprawdę nie utrudnia gry tylko ją wzbogaca. Gra nie znudzi się szybko gdyż posiadamy 130 kart z których na Długą Rozgrywkę wykorzystamy maksymalnie 78, nie jak w przypadku pozostałych tytułów gdzie było ich o wiele mniej. Z tego względu każda gra jest inna, unikatowa. W grze jest trochę losowości jednak nie ma ona w dużej mierze znaczenia gdyż każde wydarzenie jest obusieczne i może zostać wykorzystane w różny sposób.
Stronami konfliktu są kolejno COINy: Army of the Republic of Vietnam, US; Insurgent: North Vietnam Army, Vietcong. Każda z frakcji ma inne warunki zwycięstwa, które determinują w dużej mierze ich akcje. W teorii COINy są sojusznikami i Insurgenty są sojusznikami, jednak to nie do końca tak się układa. Negocjacje mają tutaj duże znaczenie. Najprościej można by powiedzieć, że każda frakcja ma 1 pomocnika, 1 wroga, 1 przeszkadzającego.

Podsumowując:

Plusy i Minusy
+ klimat klimat klimat
+ solidny produkt (cena=jakość)
+ duża regrywalność
+ dająca sporo satysfakcji
+ ulepszenie/wzbogacenie gry względem wcześniejszych tytułów
+ dużo elementów
+ grafiki!

- początki bywają trudne, gra nie jest dla każdego
- po angielsku (niby nic trudnego ale składnia czasem mnie zadziwia)

+/- 4 unikatowe frakcje to zarówno plus jak i minus, ze względu na smaczek gry i trudność w jej zrozumieniu

Polecam!
Nawet dla początkujących