Paweł - recenzje

Lekka, prosta gra dla kilku osób, które mają ochotę trochę się wykrzyczeć, bądź nie ma czasu na długą i absorbującą grę, a chciałoby się zrobić coś ciekawego. Okazuje się, że nie jest łatwo dojść do momentu "Uga Buga!" i zostać wodzem plemienia. Kształtuje pamięć, więc nie trzeba lecytyny :D
Warto wczuć się w klimat plemienny. W końcu niecodziennie można upolować mamuta!

Co można oczekiwać po grze, w której się klaszcze i robi głupie miny? Masy różnych śmiechów, nowych min i gestów oraz bombowej zabawy.
Naprawdę niesamowita jest rozgrywka, gdy posiada się więcej niż 4 karty gestów przed sobą. :)
Nic nie można tej grze zarzucić. Szkoda tylko, że kart bomb jest tak mało. Na więcej niż 8 osób gra staje się strasznie krótka.
Jeden minus: bolące uda. :D

Trochę inna wersja "mafii". Nie porywa, trudno o mobilizację w realizacji celu. Taka trochę na siłę. Zaczyna robić się ciekawie, przy 3 rundzie i przy 8-10 osobach.

Gra na pobudzenie szarych komórek. Ważne, aby mieć przynajmniej lekką nutkę detektywa w sobie. Najważniejsza zasada: żadne pytanie nie jest za głupie, aby je zadać. Ale niektóre sprawią dużo radości i śmiechu.
Na długie, zimowe wieczory przy szklaneczce wina wraz ze znajomymi. :D

Jedna z tych nielicznych gier, gdzie na pytanie: "kto wygrał?" odpowiedź nie jest najważniejsza. Sposób rozgrywki, liczne skojarzenia i tak naprawdę poznanie drugiego człowieka. To gra w której ludzie uczą się siebie, poznają swoje zainteresowania. Lekka, łatwa, przyjemna. Jeśli nie podejdzie się do niej zbyt ambicjonalnie, może sprawić dużo radości.

Idealna na rozkręcenie imprezy. Bardzo przyjemna i prosta. Zarówno dla grupy znajomych, jak i rodzin. Wymagana: zręczność i spostrzegawczość.

Gra strategiczna, która rzeczywiście potrafi nieźle rozbawić, ale równocześnie sprawia, że aby wygrać należy czasem sporo się namęczyć. Zwłaszcza jak nagle pojawiają się "Oszalałe ghule" :D
Umiejętność taktycznego myślenia i przewidywania ruchów przeciwnika i wskazana.

Jedna z moich ulubionych gier. Dla fanów sci-fi jest to naprawdę niezła gratka.
Gra kooperacyjna o średnio trudnych zasadach (podstawowe zasady da się je wyłożyć w 20 minut), ale o ciągle zmieniającej się sytuacji na planszy oraz oczywiście o nieustannej groźbie cylońskiego ataku. Gra dobrze oddaje klimat serialu.
Gra do której wracam najchętniej. Polecam.

Gra jest dość wymagająca dla początkujących graczy. W moim odczuciu polecam wszystkim, którzy lubują się w grach kooperacyjnych. Zasady są proste, tłumaczeniu także nie można nic zarzucić. Oprawa graficzna jest niesamowita i od razu wprowadza w odpowiedni klimat rozgrywki. Scenariusze i dodatkowe postacie zaś dają wiele możliwości rozgrywki i zmianę stopnia trudności, jeśli gra okaże się za łatwa.
Zasłużona ocena 5!