Rewelacyjna gra logiczna. Zasady są banalnie proste - do wytłumaczenia w minutę. Po kilku rozgrywkach gracze zaczynają uczyć się bardziej skomplikowanych taktyk i myślenia "do przodu". Świetny przerywnik pomiędzy bardziej złożonymi grami - ma tylko dwie wady: wymaga sporo miejsca na stole oraz strasznie wciąga.

Gdybym miał określić idealną grę planszową, której rozegranie partii nie wymaga dziesiątek godzin, bez wątpienia wskazałbym na "Wsiąść do Pociągu: Europa" (koniecznie jednak z dodatkiem 1910).
Gry z tej serii charakteryzują się świetną mechaniką rozgrywki - prostą (wytłumaczenie zasad zajmuje 10 minut), dość losową, dającą duże możliwości. Wersja europejska "pociągów", ze wszystkich gier serii, posiada - moim zdaniem - mechanikę najbardziej dopracowaną.
Plusy:
- świetnie wykonana plansza
- stacje, umożliwiające skorzystanie z fragmentu trasy wybudowanego przez innego gracza
- tunele i promy
- gotowa do gry po wyjęciu z pudełka i przetasowaniu kart
Minusy:
- mało biletów (o ile nie zostanie dokupiony dodatek), przez co wiadomo, kto i co buduje
- łatwo zidentyfikować kilka kluczowych odcinków na mapie - ich zajęcie może dać sporą przewagę
Podsumowanie:
Nie ma co się dłużej rozpisywać - polecam każdemu, kto lubi gry planszowe!

Rewelacyjna gra i świetne wykonanie. Na plus:
- łatwe zasady, które przyswaja się po kilku chwilach;
- brak jakichkolwiek istotnych napisów (poza nazwami miast), dzięki czemu można bawić się bez znajomości polskiego;
- rewelacyjnie wciąga i wywołuje syndrom "następnym razem się odkuję"
Na minus:
- bez dodatku "Europa 1912" dość szybko zaczynają powtarzać się trasy, przez co gra staje się schematyczna - z dodatkiem problem ten występuje znacznie, znacznie rzadziej
- szkoda, że dla 5 graczy maksymalnie, przydałoby się dla 6
Obowiązkowa gra na długie, jesienno-zimowe wieczory.