D&D: Lords of Waterdeep Board Game

"Lords of Waterdeep" jest ciekawie pomyślaną grą typu worker placement z dość niewielkim stopniem interakcji pomiędzy graczami. Wcielamy się w rolę jednej z potężnych postaci zabiegających o prymat we wpływach w tytułowym mieście, znanym ze świata Forgotten Realms. Sedno mechaniki jest nadzwyczaj proste - dzięki stałej liczbie posiadanych agentów (wszyscy dostają jednego więcej w połowie rozgrywki), których rozmieszczamy na planszy, korzystamy z przeróżnych akcji, pozwalających nam zdobyć złoto oraz kostki reprezentujące cztery archetypy awanturników, występujące w D&D - wojownika, złodzieja, kapłana i czarodzieja. Mając do dyspozycji owe zasoby wykonujemy z kolei różnorakie misje dające nam Punkty Zwycięstwa lub inne atrakcyjne nagrody, ułatwiające lub wzmacniające pewien aspekt rozgrywki, na przykład zwiększanie liczby PZ po zrobieniu misji określonego typu, wznoszenie budynków, zawierających atrakcyjniejsze akcje niż pola dostępne od początku, czy pozyskiwanie dodatkowych zasobów (lub nawet agentów) w momencie spełnienia danego warunku. Jedną z najbardziej ważkich premii jest możliwość wielokrotnego rozmieszczania agenta lub agentów podczas tej samej rundy.
Wygrywa gracz z największą liczbą PZ po ośmiu rundach.

Interesującą cechą gry jest podział dostępnych misji na pięć podtypów - Arcana, Commerce, Piety, Skullduggery i Warfare. Każdy podtyp nie tylko kładzie większy nacisk na inny rodzaj zasobów potrzebnych do wykonania misji, ale także bywa istotnym elementem strategii - lord, którym gramy, zazwyczaj dość istotnie wpływa na wynik punktowy w zależności od rodzajów wypełnionych zadań. Te cechy gry powodują, że jedną z dobrych strategii jest specjalizacja w określonym rodzaju misji przy równoczesnym wypełnianiu - szczególnie na początku - głównie takich, które dadzą nam opisane wyżej premie na resztę gry.
W grze występuje dość niewielki stopień interakcji, zarówno pozytywnej, jak i negatywnej. Realizowana jest głównie za pomocą kart Intryg, mogących delikatnie przeszkodzić rywalom lub wspomóc nas samych (czasem, w mniejszym stopniu, pomagając również im). Intryg o naprawdę silnym działaniu (zabranie budynku, zasobów, etc.) jest nadspodziewanie mało, co czyni grę raczej dość "grzeczną". Ciekawą opcją jest też premia, którą otrzymuje właściciel budynku, gdy ktoś inny korzysta z jego budowli - zazwyczaj jest to kilka PZ lub niewielka ilość jakiegoś zasobu.

Plusem gry jest jej czas - w pełnym, 5-osobowym gronie da się rozegrać partię w ok. 2 godziny, w dwuosobowym - nie dłużej niż godzinę. Do tego, niestety, musimy doliczyć jeszcze setup, zajmujący kilkanaście minut (znacznie więcej zajmuje w przypadku opcji "Long game" przy wykorzystaniu rozszerzenia "Scoundrels of Skullport").
Podręcznik jest bardzo detaliczny, dobrze napisany, zawiera przykłady, opisy "konfliktów zasad" i załączniki, w których znajdziemy spis wszystkich budynków. Elementy gry, włącznie z planszą, są wykonane solidnie, drewniane piony wzbudziły mój zachwyt swoją estetyką - starannością kształtu i żywością kolorów. Do minusów należy łatwość i bezpieczeństwo wyjmowania szczególnie większych elementów z wyprasek - tutaj WotC zdecydowanie mogliby się wiele nauczyć od FFG. Bez żyletki, nożyka lub znacznej wprawy podchodzenie do ww. czynności zdecydowanie odradzam.

Podsumowując, gra ma jedną doskonałą cechę, odróżniającą ją od wielu tytułów z gatunku - stawia nie tylko na umiejętne zarządzanie zasobami, ale też doborem odpowiednich opcji wykorzystania tych zasobów. Opcje te są wystarczająco zróżnicowane, aby gra miała ogromną żywotność. Dość szybka rozgrywka i pozytywne wrażenia estetyczne dopełniają moją ocenę - choć nie uważam tytułu za "must have", na pewno warto go mieć na półce.

Ocena (0 - 5)

Pomysł: 4.8
Grywalność: 4.5
Żywotność: 5
Zasady: 4.8
Wykonanie: 4.5

Ogółem: 4.72

Świetna Gra :) Zasady zrozumiałe, bez zbędnych komplikacji jednak rozgrywka nie jest banalnie prosta. Niski poziom losowości rozgrywki (co sobie zaplanujesz to wykonasz, chyba że przeciwnik ci przeszkodzi.) Generalnie, gram często i bardzo mi się podoba :)

To moja druga gra typu worker placement po Agrycoli , która mi się średnio podobała. Ale obejżałem parę gameplayów, kupiłem i powiem tak: najlepsza gra w jaką grałem tak od pół roku. Zasady proste ( po angielsku ale i tak proste do wytłumaczenia ) ale sporo możliwości i kombinowania, nawet fajny klimat i duża re-grywalność.