Drakon (edycja polska)

Drakon to gra imprezowa. Nie patrzcie na ładne, duże figurki i pięknie wykonane kafelki komnat. To prosta gra imprezowa, w której nie ma zbyt wiele planowania ani strategii. Występuje w niej znaczna losowość wynikająca z losowego dobierania kafelków. Ilość graczy przy stole dodatkowo umniejsza Twoją możliwość planowania, gdyż coraz więcej kafelków może zostać dołożonych blisko Ciebie.
Ciekawa jest na pewno mnogość funkcji komnat, jednak trochę denerwuje mnie konieczność ciągłego spoglądania do spisu w instrukcji - co oznacza konkretny symbol w komnacie. Jest to trochę męczące a potrzeba czasu, aby spamiętać funkcje wszystkich komnat.
Nadal pozostaje jednak przystępną, łatwą do wytłumaczenia, grą na początek przygody z planszówkami, albo jako filler, gdy na drugim stole rozkładana jest większa gra.
Dla mnie 3/5

Bije na glowe Dungeon Quest (Smocze Lochy). Przyjemna, szybka gra. Przydalby sie jakis dodatek!

Fajna, dość lekka gierka, bardzo bogata w negatywną interakcję. Nie ma motywu eliminacji gracza, ale ważnym elementem rozgrywki jest podkładanie świń przeciwnikom, którzy zbliżają się do zwycięstwa.

Plusy
+w miarę łatwe zasady
+ciekawa mechanika, gdzie każdy kafelek lochu wywołuje inną akcję
+dynamiczna
+dużo interakcji (głównie negatywnej)

Minusy
-dość chaotyczna
-możliwość utknięcia gracza w lochu, co de facto powoduje jego "wegetację" do końca rozgrywki - tu mile widziana by była modyfikacja zasad uniemożliwiająca to
-niezrównoważone bonusy postaci
-trudny do oszacowania czas rozgrywki (ciągłe sprowadzanie prowadzącego gracza do parteru może trwać bardzo długo, za to chwila nieuwagi może rozgrywkę bardzo przyspieszyć)
-trudno zaplanować zwycięstwo

6/10