Mario_7 - recenzje

Dobra gierka. Pięknie wykonana, w metalowym, trwałym pudełku, z pięknymi grafikami i solidnymi kartami. Dużą różnorodność zawdzięczamy planszy z kafelków, które tasujemy i za każdym razem losowo rozkładamy na stole. Naszym celem jest zdobyć cztery skarby (żeby uzyskać jeden trzeba zdobyć 4 karty z jego symbolem), a gdy już to zrobimy, współpracując oczywiście między graczami, to trzeba się ewakuować z wyspy helikopterem. Wszystko fajnie, ale... Wyspa tonie. co turę jakieś kafelki zostają podtopione, lub całkowicie znikają, plansza nam się kurczy, a poziom wody rośnie. Czuć presję powodzi i chęć szybkiej ucieczki. To duży plus gry. Znalazłem tylko jeden mały mankament. Polscy tłumacze, albo oryginalni autorzy mogliby się wysilić na bardziej kreatywne nazwy artefaktów do zdobycia. "Kamień ziemi" był moim ulubionym. Masło maślane.

O jaaa :D

Duszki są trudną grą :) Nie uważam się za nowicjusza w grach, ale w tę notorycznie przegrywam, i to z młodszymi graczami ;/ Trzeba dużego skupienia i wytężenia umysłu, żeby złapać odpowiedni przedmiot. Zasady są proste, do wytłumaczenia w pięć minut, a jednocześnie karkołomne. Nawet starsi gracze znajdą w niej coś dla siebie, daje masę frajdy, ale i frustracji, gdy po raz kolejny złapiemy zły przedmiot. Świetna :)

Piękne grafiki i proste (ale nie za proste) zasady. Idealne dla małych dzieci w wieku 4-7 lat. Dwa rodzaje rozgrywki pozwalają grać mniejszym i większym dzieciakom. Kooperacyjność powoduje, że nie będzie kłótni "bo on wygrał" Wygrywamy wszyscy (zazwyczaj) albo wygrywają potwory. Uważam to za duży plus gry w tej kategorii wiekowej. Niekonfliktowa ;)

Specyficzna gra :) Dużo na jej temat słyszałem, w większości pozytywnych opinii, ale przez długi czas nie dane mi było zagrać. Gdy już do tego doszło, to nie mogliśmy się oderwać od stołu. Gra wciąga, pozwala robić śmieszne rzeczy, a za najważniejszy punkt instrukcji uważam ten, w którym czarno na białym pisze, że: "Wolno oszukiwać do momentu, aż inni gracze Cię nie przyłapią" :D Moi współgracze bardzo wzięli sobie tę zasadę do serca, i szły takie przekręty, że głowa mała :) Humorystyczne i ironiczne podejście do RPGów. Jak każdy wie, Munchkin oferuje masę dodatków, niedługo pewnie w kilka zainwestuję :)
Polecam!

Ta gra mnie zgniotła. Okazuje się, że za stosunkowo małe pieniądze można otrzymać bardzo grywalny tytuł z dużymi możliwościami. Typowa gra kooperacyjna, w której maksymalnie czterech graczy ma za zadanie wywieźć z wyspy cztery skarby i uciec helikopterem. Proste? Byłoby, gdyby nie to, że wyspa z tury na turę tonie, zalewane zostają jej fragmenty, a niektóre całkowicie toną. Grafika na najwyższym poziomie, klimatyczne, piękne ilustracje, mechanika przyjemna i prosta, ale dająca duże pole popisu do kombinacji. Plansza to 24 kafelki, które co grę są tasowane, i nigdy nie zagrasz na tej samej mapie, co urozmaica i wydłuża czas atrakcyjności tytułu. Mechanika podobna do pandemii, ale znacznie lepsza, i trochę tańsza. Na pudełku pisze bodajże ,że gra jest od 12 lat, dziś bez problemu grałem w nią z 9-cio latką. Gra warta kupienia.

Szybka, trochę brutalna gra o zabijaniu much. Dobry przerywnik między cięższymi tytułami, wymaga refleksu, szybkiej analizy tego, co dzieje się na stole, i ciągłego liczenia much. W wypadku grania z dużo młodszymi trzeba im trochę ustąpić, bo można sobie połamać palce ;)

Ten dodatek jest szalony ;D Dobra nowa armia, może się wydawać, że nieco przekokszona, ale jednostek wypasionych są pojedyncze żetony, a jak wiadomo nie zawsze trafimy na nie w momencie, gdy je potrzebujemy. Dużo jadowitych jednostek, poza tym nowa rzecz w postaci mutacji- żetonu który dodaje 2 do wytrzymałości jednostki i uwaga! sam ma 1 punkt wytrzymałości więcej, a w talii mamy dwa takowe :) Ciekawymi rozwiązaniami są zasłona dymna (obrócenie jednej jednostki wroga) i toksyczna bomba, która od zwykłej dużej bomby różni się tym, że leży na podłożu i może (nie musi) wybuchnąć. Od gracza zależy w której bitwie wybuchnie. Zasięg rażenia to 6 heksów dookoła, oraz ten na którym leży. Zadaje również obrażenia sztabom (w przeciwieństwie do zwykłej bomby)
Polecam!

Prosta i wciągająca gra dla osób w każdym wieku. Kieszonkowy rozmiar sprawia, że można wziąć ją dosłownie w kieszeń. Zasady są do wyłożenia w 3 minuty. Polecam :)

Bardzo ciekawy dodatek, który zadziwił mnie tym, że są tu tylko trzy jednostki, będące jednocześnie sztabami (a właściwie każdy z nich 1/3 sztabu) i modułami dodatkowymi. Dancerzy znacznie częściej atakują, gdyż poza bitwami mają swoje żetony akcji, dzięki którym mogą zaatakować w jednym z kierunków. Myślę, że ta armia może sporo namieszać w szykach każdego gracza.

Bardzo ciekawy tytuł z serii kooperacyjnych planszy. Instrukcja jest bardzo przejrzysta, właśnie jestem po pierwszej rozgrywce ze samym sobą. Nie udało mi się uratować świata! :( Wciąga. Jest dynamiczna, nie trzeba liczyć masy czynników, współczynników, wszystko jest widoczne, bez wielkiej filozofii. Gra potrafi zaskoczyć. Gdy uda nam się zgasić ognisko zarazy na innym kontynencie może wybuchnąć kolejna. Losowość jest dość duża, ale nie przesadzona. Można pokusić się o próby przewidywania z dużą dozą prawdopodobieństwa. Im więcej graczy, tym większe pole manewru, jak to w ko-opkach. Dla mnie prawie ideał, mogłoby być nieco więcej miast, ale myślę, że mimo to spędzę przy niej niejeden wieczór :) Spróbujcie uratować świat! Warto!