Magilion - recenzje

7 cudów świata: Pojedynek to karciana gra dwóch uznanych autorów. Naszym celem będzie zbudowanie jak najlepszego miasta.
Możemy wygrać przodując w militariach, nauce i kulturze.

Karty w ciągu gry są w połowie zakryte. To czy chcemy otworzyć drogę oponentowi do danej karty, czy też może odkryć zakrytą stanowi część strategii. Gra stanowi reprezentanta "deck-buildingu", a zatem z czasem kupno kat będzie dla nas coraz tańsze, a nasze miasto coraz potężniejsze.

Gra wykonana jest porządnie. Większość elementów stanowią tu małe karty. Oczywiście piękne grafiki bardziej byłoby widać na większych, ale te zajmowałaby zbyt wiele miejsca na stole po rozłożeniu.

Plusy:
+bardzo regrywalna (za każdym razem ułożenie kart będzie inne, do tego losowe gry wypadają z zestawu)
+w miarę proste reguły, ale sporo kombinowania
+ wreszcie świetna gra dla dwóch osób (tych nie ma tak wiele)
+ładne grafiki
+nie zbyt krótki, niezbyt długi czas rozgrywki - po prostu taki jaki powinien być (ok. 30 minut)

Minusy
- karty mógłby być większe
- nie ma w niej wiele klimatu
- niektórym może przeszkadzać negatywna interakcja

Ja polecam daje 10/10


Recenzja klienta, który nabył ten produkt
Recenzja klienta, który nabył ten produkt

Dobry, solidny produkt

Coimbra to bardzo pięknie wydane euro. Kolory są naprawdę przyjemne. Mamy kilka dróg do zwycięstwa. Moim zdaniem bardzo dobre euro. Karty i losowe ułożenie celów na planszy dają dobrą regrywalność. Do tego mamy tu bardzo fajny mechanizm kostek - workerów. Moim zdaniem solidny, przyjemny tytuł, polegający na najlepszym zbudowaniu punktowego silniczka.

+porządne wykonanie
+regrywalność
+nie zbyt długi czas rozgrywki
+dobre skalowanie
+dobra wypraska

-sucha jak pustynia
-ikonografia n ie jest intuicyjna, trzeba się jej nauczyć.


Losowość:
Interakcja:
Złożoność:

To gra, która trafia u nas chyba najczęściej na stół. To całkiem przyzwoite euro z prostymi zasadami i uroczą alpaką. Jak do tej pory spodobała się prawie wszystkim. Zasady są proste, ale zależności między naszymi decyzjami a ścieżką rozwoju wymagają już troszkę główkowania.
Gra jest przepięknie wykonana. Ma modułową planszę, która będziemy układali w losowy sposób. Wszystkie elementy wykonane są z porządnej tektury, a nad wszystkim króluje wspomniana przeze mnie wcześniej alpaka.
W grze zarządzamy naszą wioską kolekcjonując żetony. Te używamy w każdej rundzie do planowania naszych ruchów. Tu mamy cały szereg zależności, bowiem nasze ruchy też są ograniczone ilością posiadanego jedzenia i wagoników. Gra jest pewnego rodzaju bagbildingiem - ponieważ budujemy nie deck kart, a żetonów. Wszystkie uzyskane przez nas żetony później będziemy losować i wykorzystywać. Tak też powstaje swojego rodzaju silniczek.

Grę polecam średnio-zaawansowanym graczom, choć pewnie zasady da radę skumać nawet ogarnięty niedzielny gracz. Obawiam się jednak, że złoimy mu nieźle skórę.
Wygrywa, jak to zwykle w euro bywa, ten który ma najwięcej punktów.

Plusy:
+ładne wykonanie
+stosunkowo krótki czas gry (przy 5 graczach się wydłuża)
+ proste zasady
+sporo kombinowania
+regrywalność - początkowe płytki i układ planszy za każdym razem będą inne. Dodatkowo nasza strategia modyfikowana będzie działaniami innych graczy

Minusy:
- mało klimatu (stałe pytanie czemu ryba i pożywienie dają nam pożywienie? )
- może się dłużyć przy 5 graczach


Losowość:
Interakcja:
Złożoność:

To prosta gra rodzinna. Jeśli chcesz zachęcić mamę, babcię, tatę to świetny wybór. Gra jest typowym reprezentantem typu set-collection, czyli zbieramy zestawy kolorów. Pomimo wstępu fabularnego jest to raczej gra bez klimatu. Niemniej jednak posiada bardzo ładne ilustracje, dobrej jakości karty i żetony! Ach te żetony! Fajnie trzyma się je w ręku są porządnie wykonane i po prostu chce się je w ręku poprzewracać.

Plusy:
- proste zasady
- porządne wykonanie
- ładne obrazki
- wciągająca rozgrywka
- krótki czas gry
- przy swojej prostocie nie jest prostacka, pozostawia wybory dla grających

Minusy:
- brak klimatu
- po jakimś czasie rozgrywka może wydawać się monotonna, trochę jak pasjans we dwójkę ;)


Gra euro o średnio zaawansowanym poziomie.

Tematem gry jest kolonizowanie Ameryki przez konkwistadorów. Jak zwykle w tego typu planszówce, jest grą raczej suchą i ciężko tu o powiew przygody.

Moim zdaniem to niedoceniony bardzo przyjemny tytuł pozwalający ciekawie spędzić około godziny. W rozgrywce mamy różnorodne metody dotarcia do zwycięstwa i jak to bywa w grze ekonomicznej, osiągnięcia najlepszego wyniku punktowego. Mamy tu fajne zastosowanie mechaniki "puzzli" z kafelków oraz różne tory rozwoju. To, co ją wyróżnia to bardzo ważna rola kości w grze, które zapewniają kontrolowana losowość (możemy zmieniać ich wynik), które aktywują cale linie budynków na naszych planetkach (zarówno te, które dostaliśmy na początku gry, jak i te przez nas zbudowane).

Wykonanie
Gra niestety nie powala wyglądem. Wykonanie jest staranne, ale raczej nie przyciągające oka od pierwszego wejrzenia. Grafiki są w porządku, ale raczej old-schoolowe. Muszę przyznać, że po kilku partiach przestały mi przeszkadzać na rzecz całkiem ciekawej rozgrywki.

+ kontrolowane wykorzystanie kości
+ bardzo dobra cena
+ dobra jakość elementów
+ dobre skalowanie (zarówno dla dwóch jak i 4 graczy)
+ czas rozgrywki (ok. (połączenie mechaniki dokładania kafelków i manipulacji kośćmi)
+ sporo główkowania

- słabe grafiki
- raczej nie nadaje się na pierwszą planszówkę, choć zasady są dość intuicyjne


Losowość:
Interakcja:
Złożoność:

Abstrakcyjna gra, która bardzo przypadła do gustu całej naszej rodzinie. Odpowiednia zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych graczy. Gra jest prosta, lecz nie prostacka. Pozwala na taktyczne zagrania, a jej serce to jak najlepsze zapełnienie naszej planszetki i zdobycie jak największej liczby punktów.

Przyciąga przede wszystkim pięknym wykonaniem. Kolorowe kafelki wykonane z żywicy, które bardzo sympatycznie leżą w ręku.
Co ważne negatywna interakcja występuje raczej pośrednio, więc nie powinno być to przeszkodą dla tych, którzy jej nie lubią.

+ piękna oprawa graficzna
+ proste zasady
+ niski próg wejścia
+ spora regrywalność (kafelki dobierane są losowo, a planszetka gracza ma dwie strony co różnicuje grę )
+ dość krótki czas rozgrywki
+ możliwość główkowania i układania krótkoterminowej strategi

+/- pośrednia interakcja między graczami

- brak klimatu

Zdecydowanie dobry wybór dla graczy familijnych i miłośników gier abstrakcyjnych, przy czym nie będzie męczyć również zaawansowanych graczy.


Losowość:
Interakcja:
Złożoność: