Bardzo ciekawy moim zdaniem kierunek z dodawaniem scenariuszy do paczek z kartami - zdecydowanie wspiera luźniejsze, nie turniejowe granie! Sami piloci bardzo ciekawi, szczególnie mnie cieszą tańsze w punktacji ARC-170. Warte polecenia, obowiązkowe dla graczy Republiki i Separatystów.

Zestaw kart solidny, podobnie jak pierwsza wersja Hotshots and Aces obowiązkowy dla większości frakcji. Akurat przy mojej Republice ani Jedi, ani klony nie urywają, ale z pozostałych frakcji są perełki, które regularnie pojawiają się na stole. Odejmuję jedną gwiazdkę za decyzję o nadruku na kartonikach różnych frakcji, przez co nie da się używać wszystkiego na raz.

Gra mocno nakręcona dobrymi opiniami i kampanią marketingową przez co siadając do niej po raz pierwszy były wysokie oczekiwania. Na szczęście trochę ostudzone wieloma tutorialami na YT, co z jednej strony pozwoliło podejść do niej na zimno, z drugiej pominąć chyba największą wadę tej gry - instrukcję i nieintuicyjne zastosowanie ikonografii. Nawet nie tyle nieintuicyjne, co po prostu zbyt wiele tego i łatwo się pogubić. A dodawanie FAQ z opisem każdej kary (które IMO powinno znaleźć się w pudełku a nie na www) stoi w sprzeczności z, w teorii, uproszczeniem rozgrywki poprzez wprowadzanie ikonografii.

Kiedy już przebrniemy przez powyższe, gra okazuje się przyjemnym, wcale nie takim "małym" dungeon crawlerem. Zdecydowany plus za stosunek ilości elementów do wielkości pudełka! Po rozłożeniu każdy drapie się w głowę, jak to mogło się tam zmieścić. Poza tym mamy tu typowe dla tego gatunku elementy, czyli eksplorację lochów, unikanie pułapek, pokonywanie potworów i budowanie bohaterów. Na koniec lochu, jeżeli uda nam się pokonać odpowiednią ilość niemilców i znajdziemy leże, czeka nas walka z Bossem, a cały czas oczywiście zmagamy się z czasem w postaci gasnącej pochodni. Całość klasyczna, ale z dostateczną ilością mechanik, żeby się szybko nie znudziła i dawała sporo możliwości.

Gra jest przede wszystkim losowa - to, jak pójdzie rozgrywka zależy od kolejności kart, jakie się przetasowały przy przygotowaniu. Oczywiście decyzje, np. wybór bohaterów, mają istotne znaczenie, ale koniec końców to karty decydują o rozgrywce (plus trochę matematyki, jak chcemy się postarać). Może się trafić idealny ekwipunek pod grę, można dostawać same bezużyteczne przedmioty i niewiele można z tym zrobić.

Po kilku grach wyraźnie widać, którzy bohaterowie są "preferowani", a którzy mają na start w plecy. Przy luźniejszej grze nie byłby to problem, przy poziomie trudności Małych Epickich Podziemi niektórzy po prostu nie opuszczają pudełka z grą. Sytuację mocno poprawia dodatek Opowieści... nawet do przesady - wprowadza bohaterów, którzy zmieniają grę we wręcz prostą.

Graficznie gra jest ok - ani nie urywa, ani nie bije po oczach. Delikatnie komiksowy styl nadaje luźnego charakteru (ale nie poziomu trudności!) Małym Epickim Podziemiom, które co do zasady mają być luźniejszym przedstawicielem gatunku. Pasuje to do czasu rozgrywki - od rozłożenia do pełnego rozegrania gry (czyli pokonania Bossa, bo często skończymy szybciej) mija mniej więcej 60 minut. Dodatek Opowieści tutaj po raz kolejny pozwala wydłużyć tę przygodę rozbudowując lochy o całe dwa nowe poziomy.

Na koniec dodam, że mocno się wahałem między 3 a 4 gwiazdkami i uważam, że średnia ocena 3,5/5 jest bardzo adekwatna, bo z jednej strony gra wymaga przebicia się przez szereg zasad i nauczenia ikonografii, z drugiej daje całkiem sporo frajdy w skondensowanym czasie gry. Daję finalnie 4, bo gra u nas siadła, szczególnie że nawet na 2 osoby można się dobrze w niej bawić.

Dobre koszulki, my zakupiliśmy pod Małe Epickie Podziemia.
Minus jedna gwiazdka za odbłysk i sklejanie się, ale wiadomo - jak ktoś chce tego uniknąć, to kupuje premium.

Kupiłem razem z innymi "mini" grami na prezenty z różnych okazji dla dzieci w rodzinie i w tej formie sprawdzają się świetnie.

Na półce zajmują mało miejsca, a każdy obdarowany zadowolony bo i gra kompaktowa, i dużo przy niej zabawy w każdym wieku.