Po grze komputerowej, któa bardzo mi się podobała, zaryzykowałem i kupiłem w ciemno jej planszową odpowiedniczkię. Gra od razu przypadłą nam do gustu. Jak na razie druga po ghost stories, w której nie czuję syndromu lidera.

Rozgrywka jest bardzo żywa i dynamiczna, nie ma czasu na nudę, czekanie na swój ruch, tu się ciągle coś dzieje. Idealne rozwiązanie dla niecierpliwych graczy, oraz super nauka dla down-timowców.

Wykonanie na wysokim poziomie, można się pokusić o pomalowanie figurek, bo to istotnie ułątwi grę, jak nie ma czasu, a szybko musimy złapać odpowiedniego żoiłnierza. Trochę tylko ubolewam, że jest mało kart, a kryzysy jakieś takie bez serca. Połowa karty jest pusta, gdzie mieści się jedno skromne zdanie, można było dać tam coś więcej.

XCOM to linia nowoczesnych planszówek z aplikacją i muszę przyznać, że to całkiem fajny pomysł. Po prostu należy przestać patrzeć na to, jak na tradycyjną planszówkę, tylko jak na całkiem nowy produkt. To jak rozmowa czy książka jest lepsza od filmu --> czasem tak czasem nie :)

Polecam gorąco, gra jest szalenie grywalna na wysokich poziomach, pod warunkiem, że przestrzegamy zasady, że jak jest koniec czasu to jest koniec czasu, a nie "o jeszcze to, i to i to", bo wtedy gra jest bez sensu i robi się nudną, łatwą gierką strategiczną.

Emocji tyle co przy battelstarze, często o wygranej determinuje "ostatni rzut kostką" :)

Dałem piątkę nie za niesamowitą rozgrywkę, gdyż nie jest to gra innowacyjna, ale za to idealna aby wprowadzić kogoś w świat planszówek. Krótko --> Teściowa, która nigdy w nic nie grała, teraz gra ze mną i żoną jak jest okazja. Szybko załąpała zasady i całkiem nieźle Jej idzie. Także piąteczka za ten fakt. Sama gra dość krótka (mniej niż godzinka), z prostą mechaniką i kombinowaniem. Podoba mi się, ale w kategoriach "raz na jakiś czas". No i z całej masy gier jakie stały na półce, te pudełko przykuło uwagę teściowej, więc coś w nim jest ;)

Gra, w której kluczem do dobrej zabawy jest danie przeciwnikom czasu do namysłu, gdyż myslenia tu co nie miara. Mnogość opcji na planszy jest wystarczająca aby zawiesić się na dobre kilka minut i kombinować co i kiedy zrobimy, a czasu jest przerażająco mało do końcowej punktacji. Można grać zachowawczo, ale za mniej punktów, lub ryzykownie bez wiedzy o składnikach i ogłaszaniu teorii, które nie do końca muszą być prawdziwe. Wszystko zależy od naszej zimnej krwi , gdy przeciwnik patrzy na nas podejrzliwie. Na początku może sprawić trudność rozkładanie pionków kolejności, ale jak się nie spieszymy i robimy wszystko powoli to jest ok, bo pomyłka w tej grze jest bolesna, zwłaszcza jak się pomylimy na naszej prywatnej tablicy wyników mieszania. Wszystko jest pięknie wykonane, a nowość jaką jest aplikacja mobilna tylko uatrakcyjnia grę, bo to zawsze coś ciekawego. Polecam wszystkim myślicielom!

Do czasu aż się w to nie zagra, człowiek omija szerokim łukiem ze względu na epileptyczną jaskrawość barw całej gry. Ja tak miałem :) Potem zagrałem, wciągnąłem żonę i kupiliśmy. Bardzo spokojna karcianka, polegająca na jak najlepszym ułożeniu komba z kart. Niska interakcja ma swój plus, że można odpocząć od tytułów, gdzie miażdżymy przeciwnika. Tu wszystko przebiega płynnie i bez stresu. Jak ktoś lubi Nową Erę, to ta pozycja też przypadnie mu do gustu. Nie można się tylko zrazić tą fearią kolorów ;)

Gra jest wspaniała na początku, potem stopniowo ocena leci w dół. Ma poważną wadę. Jest jednoosobowa. Niestety mimo zapewnień autora (którego gry bardzo lubię), nie gra się ciekawie w więcej osób. Zawsze chodzi po głowie myśl "Ja bym zrobił lepiej". W dodatku po iluś tam partiach, najnormalniej w świecie nie chce się już w nią grać. Scenariusze ograne, i w sumie można wymyślić swoje, ale stwierdzam, że są ciekawsze łamigłówki niż Robinson. Także, tak jak mówi komentarz na 3 "W porządku, ale bez rewelacji"