Przyznaję, że o Wolsungu słyszałem sporo i praktycznie zawsze pozytywnie. Jednak kiedy już zdecydowałem się na zakup, to okazało się że cały nakład się rozszedł i jest praktycznie nie do zdobycia. Jednak teraz okazało się, że Wolsung powraca. I to w nowszej, poprawionej wersji (1.5), w twardej okładce itd. Nic tylko brać, zanim ludzie znów wykupią. Co się zaś tyczy samego podręcznika... Prawda jest taka, że trzeba być fanem steampunk'a (ale czy sprawdzalibyście ten podręcznik, gdyby było inaczej?). To, co mnie zdziwiło (w sumie chyba pozytywnie), to to, że sama mechanika, tworzenie postaci itd zajmują... połowę podręcznika. To, co w większości D&D czy innych Warhamer'ów zajmuje 90% podręcznika tutaj zamknięto w połowie. Druga część, to opisy kontynentów, miast i ludzi je zamieszkujących. Przydatna rzecz, by szybko i łatwo wejść w kreację świata. Do tego przykładowe przygody, statystyki przeciwników oraz zwykłych NPCów. Generalnie rzecz biorąc - jeśli kogoś kręci połączenie fantasy i steampunka (jak w Arcanum), to powinien spokojnie wejść w Wolsunga bez większych kłopotów. Cała reszta... cóż, to na pewno nietypowy system :)

Ach tak, Księga Spaczenia... Coś, co każdy posiadacz Młotka powinien posiadać. Otrzymujemy całkiem przyjemny zbiór reguł rozszerzających to, co otrzymaliśmy w podręczniku głównym. Zakładając, że postacie graczy natkną się na Chaos (a wszyscy wiemy, że będzie tak prędzej czy później), ten tu podręcznik może nam ładnie podpowiedzieć jakie 'kuku' ów Chaos zrobi :) Oczywiście, można samemu poświęcić nieco czasu na wymyślanie. Ale równie ciekawym pomysłem wydaję się być przejrzeć podręcznik, a następnie dopasować coś odpowiednio do postaci. Praktycznie dla każdego znajdzie się odpowiednia rzecz :)

Przyznaję, że fanem 'Pijawki' nie byłem nigdy [zawsze byłem po stronie wilkołaków :)], ale nowa wersja Wampira okazała się być całkiem przyjemna. Wprawdzie od strony mechanicznej zawsze wolałem 'starą' wersję, ale jeśli ktoś jest przynajmniej minimalnie obeznany z mechaniką wprowadzoną przez White Wolf'a, to nie powinien mieć większych kłopotów z przywyknięciem do tej wprowadzonej w Requiem :) Generalnie rzecz biorąc - dobra rzecz

Na wstępie chciałbym zaznaczyć, iż od dawien dawna jestem wyznawcą zasady, iż Call of Cthulhu jest jednym z najlepszych [o ile nie najlepszym] ze znanych mi systemów. Bardzo prosta mechanika, oparcie się głównie na opowiadaniu a nie turlaniu kostkami, do tego świat Lovecraft'a. Dlatego też z pewnym dystansem podchodziłem do CthulhuTech'a. Prawda jednak jest taka, że swego czasu uwielbiałem anime. Wciąż pozostało mi zamiłowanie do starych serii [kiedy to efekty specjalne nie były istotne] Serii takich jak Evangelion, Guyver czy Patlabor...
I wiecie co? Okazało się, że chłopaki z Catalyst'a też lubią te serie, gdyż dostałem ciemny, mroczny świat zapełniony istotami z Mitów Lovecraft'a, a do tego jeszcze ludzi w mechach walczących ze wspomnianymi obcymi. Wbrew pozorom, takie połączenie jest nawet łatwostrawne. Oczywiście, położono spory nacisk na cyberpunk'owy klimat [który całkiem mi odpowiada]. Prawda jest taka, iż dostajemy świat pełny sprzeczności. Mroczni kultyści, którzy w świecie Blade Runner'a przywołują mroczne siły, w czasie gdy policjanci w pancerzach wspomaganych pukają do drzwi. Czy to źle? Oczywiście, że nie. Ludzie, których odrzuca takie coś nawet tego systemu nie ruszą. Pozostali będą wniebowzięci. Zwłaszcza jeśli lubią cyberpunk'owe klimaty z lekką nutką 'macek' :)

Gra kupiona po części z ciekawości, a trochę dla tego, aby sprawdzić swoje zdolności przewidywania. Gdyż po rozegraniu dwóch szybkich partyjek z bratem mogę powiedzieć, że przewidywanie kilka ruchów naprzód jest rzeczywiście ważna. Inna rzecz, iż gra się łatwo, szybko i dosyć przyjemnie :) Kiedy już przywykniemy do reguł, sama gra idzie szybko. Zaś same klocki wykonane są z bardzo mocnego materiału, więc nie ma obawy o ich zniszczenie. Bez większych oporów mogę powiedzieć, że warto na pewno spróbować :)