Gra pergola zupełnie nie była u mnie na celowniku zakupowym choć wizualnie podobała mi się to gra o sadzeniu roślinek i pielęgnowaniu ogrodu nie była u mnie jakoś na pierwszym miejscu. Poznałem ja dzięki mojej żonie, która kupiła ten tytuł samymi oczami. Nastawiałem się, że po kilku rozgrywkach gra zostanie sprzedana i zasiadałem do rozgrywki z naprawdę niskimi oczekiwaniami. Jakie było moje zdziwienie gdy tytuł okazał się naprawdę bardzo dobry! Celem gry jest sadzenie roślin i przyciągnięcie do niech owadów. Gra rozgrywa się w 15 rundach niezależnie od ilości graczy, w każdej turze gracz wybiera jedno z czterech dostępnych narzędzi, które to pozwala dobrać dwa elementy ogrodu (rośliny lub lampiony) i umieszcza je na swojej planszy ogrodu. Po umieszczeniu roślin można wykonać akcję widniejącą pod wybranym narzędziem na planszy akcji. Gra dobrze się skaluje, a celem gry jest zdobycie jak największej liczby punktów, a tu punktuję się praktycznie za wszystko i wszystko punktuje inaczej (każda roślina i każdy owad - wszystko zależy od miejsca i ilości konkretnych żetonów), co jest zaletą jak i wadą. Dla początkujących graczy może stanowić to duży problem. W grze mamy krótką kołderkę i nigdy nie wystarczy nam czasu aby zrobić wyszko. W Pergoli każdy gra u siebie na swojej planszy i negatywna interakcja tu nie występuję. Wizualnie jest to cudo, komponenty to istny majstersztyk, roślinki, plansze, owady, świetnie zrobiony insert i tacka na żetony, która mieści wszystko i jest też planszą do gry - tu tak w zasadzie wszystko przyciąga oko, a sama rozgrywka naprawdę odpręża. Jedynym minusem gry jest cienki karton, z którego zrobione są żetony i uchwyty w doniczkach. Podsumowując Pergola jest bardzo dobra grą rodzinną przy, której naprawdę odpoczywam i nie zależy mi czy wygram czy też nie, lecz bardziej na tym jak ładnie będzie wyglądał mój ogród. Moja ocena to 8/10.

Zakazana Pustynia to druga gra z serii kooperacyjnych przygód autorstwa Matta Leacocka, będąca duchową następczynią Zakazanej Wyspy. Tym razem gracze wcielają się w rozbitków na pustyni, którzy muszą odnaleźć części legendarnego latającego statku i uciec, zanim zostaną przysypani przez piaski lub padną z wycieńczenia. Czuć, że gry są ze sobą połączone fabularnie, ponieważ na kafelku z którego zaczynamy rozgrywkę widnieje rozbity helikopter, ten którym uciekliśmy z Zakazanej Wyspy. Natomiast tura gracza polega na wykonaniu przez niego czterech akcji w tym akcji ruchu, usuwania piasku, wykopalisk (odwrócenia kafla w celu odkrycia co się pod nim kryje) oraz podniesienie elementu latającej maszyny. Zakazana Pustynia jest bardziej złożona i ma więcej głębi niż jej poprzedniczka. Gra posiada ciekawą mechanikę poruszania się piaskowej burzy oraz wprowadza możliwość pokonanie graczy przez pragnienie - wskaźniki wody pitnej każdego gracza trzeba na bieżąco kontrolować i uzupełniać w studniach. Grafika jak i komponenty są wykonany na wysokim poziomie, zwłaszcza machina powietrzna i części do niej np. silnik jest ciężki i wykonany z metalu itp. Gra mieści się w klimatycznej puszcze z plastikowym insertem - co z jednej strony ją wyróżnia, a zgrubiej utrudnia transport i przechowywanie na półce. Insert niestety po zakoszulkowaniu kart mieści je na ścisk. Gra jak większość kooperacyjnych może cierpieć na syndrom gracza alfa, ale to wszystko zależy od graczy. Podsumowując gra jest bardzo dobra, szybko przy niej mija czas i jest lepsza mechanicznie i poziomem złożoności od poprzedniczki, według mnie Zakazana Pustynia zasługuję na ocenę 8/10.

Zakazana Wyspa Matta Leacocka autora Pandemii to kooperacyjna gra planszowa, która przenosi graczy na tajemniczą, zaginioną wyspę pełną starożytnych artefaktów. Celem rozgrywki jest ich odzyskanie i ucieczka z wyspy, zanim ta pogrąży się w oceanie. Tura gracza polega na wykonaniu przez niego trzech akcji w tym akcji ruchu, umocnienia (odwrócenia zatopionego kafelka aby całkiem nie zatonął), przekazania kart skarbów oraz zdobycia skarbów. Gra jest prosta, ale nie banalna świetnie sprawdzi się jako przerywnik pomiędzy większymi tytułami jak i w gronie rodzinnym. Rozgrywka jest niezwykle emocjonująca, ponieważ im dłużej gramy tym bardziej wyspa tonie, jeśli zatonie nasze lądowisko lub świątynia w której możemy pozostać artefakt to przegrywamy. Grafiki na karta jak i kafelkach wyspy ją przepiękne, gra jest zapakowana w klimatyczną puszkę z plastikowym insertem - co z jednej strony ją wyróżnia, a zgrubiej utrudnia transport i przechowywanie na półce. Insert niestety po zakoszulkowaniu kart mieści je na ścisk. Gra jak większość kooperacyjnych może cierpieć na syndrom gracza alfa, ale to wszystko zależy od graczy. Podsumowując gra jest dobra, szybko przy niej mija czas i może świetnie posłużyć jako gra na wprowadzenie nowych graczy, jak dla mnie Zakazana Wyspa zasługuję na ocenę 8/10.

Jest to dodatek must-have dla każdego fana podstawki, który wprowadza do gry nowego bohatera oraz jego personalizowaną talię Czarodzieja, zastępującą talię podstawową z gry Hero Relams. Każda talia postaci ma inne zdolności, dzięki czemu zwiększa regrywalności oraz wprowadza asymetrię do gry. Po zagraniu taliami bohaterów, nie widzę sensu grać już bez nich. Gra z bohaterami jest pełniejsza, dodatkowo jest to wymagany zakup dla osób, które chcą nabyć dodatki kampanijne. Podsumowując dodatek jest obowiązkowy dla każdego fana Hero Realms. Jak dla mnie zasługuje na ocenę 10/10.

Jest to dodatek must-have dla każdego fana podstawki, który wprowadza do gry nowego bohatera oraz jego personalizowaną talię Kapłana, zastępującą talię podstawową z gry Hero Relams. Każda talia postaci ma inne zdolności, dzięki czemu zwiększa regrywalności oraz wprowadza asymetrię do gry. Po zagraniu taliami bohaterów, nie widzę sensu grać już bez nich. Gra z bohaterami jest pełniejsza, dodatkowo jest to wymagany zakup dla osób, które chcą nabyć dodatki kampanijne. Podsumowując dodatek jest obowiązkowy dla każdego fana Hero Realms. Jak dla mnie zasługuje na ocenę 10/10.