piatek_z_planszowka - recenzje

Dodatek do gry "Solar City" od Iuvi games dzięki któremu do gry możemy dołączyć 6 nowych kart budynków i tym samym będziemy mieli w grze więcej kafli budynków i więcej możliwości.
Budynki z tego dodatku wprowadzają większą interakcje między graczami, dzięki czemu wprowadza on do gry większą rywalizację o kafle i konfrontacje.

Karty i kafle oznaczone są symbolem, dzięki czemu bez problemu będziecie mogli po rozgrywce rozdzielić je od podstawowej wersji gry.
Lubimy wprowadzać nowe dodatki do gier. Często jednak jest tak, że dodatek zbyt komplikuje podstawową wersję gry. Nie tym razem! Niby niewiele nowego, ale jednak w grze nowe kafle mogą nieźle namieszać.

Reinera Knizii wydawana przez Wydawnictwo Muduko🎲

Każdemu z graczy rozdajemy po 10 brązowych monet (w przypadku rozgrywki w 6 osób - 8 monet). Jeden z graczy rzuca pięcioma kostkami, by uzyskać, jak najwyższy wynik. Ma możliwość przerzucenia kostek do trzech razy. Zgodnie z wyrzuconymi kostkami obliczamy wynik:

SUMA LICZB RZYMSKICH x LICZBA SENATORÓW

Pamiętajcie, że jedynki dają niezły bonus!
Pozostali gracze będą rzucać resztą kostek ( również mogą przerzucać trzy razy) i próbować zostać nowym Konsulem. A może wyrzucisz Dyktatora lub Cezara i wygrana będzie po Twojej stronie?
Cała gra trwa 5 rund. Za każdą z czterech wygranych rund zwycięzca otrzymuje srebrną monetę, po wygranej 5. rundzie zgarnia złotą.
Na koniec każdy z graczy zlicza swoje monety, wygrywa ten, którego monety mają łącznie najwyższą wartość.

Już na samym wstępie w instrukcji możemy przeczytać, że zalecana jest rozgrywka od trzech osób i my się z tym totalnie zgadzamy. W dwie osoby mija szybko i jest zwyczajnie nudna.
Sama gra (tak, tak, pomimo, że ma kostki) nas nie zachwyciła. Podoba nam się pomysł z jedynkami, które w przypadku potrójnego lub poczwórnego combo dają więcej punktów, ale co z senatorami? Wydawać by się mogło, że wyrzucając aż 4 senatorów zyskamy bardzo dużo, a nic bardziej mylnego. Właściwie nie zdobywamy prawie nic, a już na pewno nie zostajemy nowym Konsulem. Za to combo z bomb może nam zapewnić wygraną!
Krótka gra z nutką rywalizacji i dużą ilością losowości i szczęścia.

Ptaki, niedźwiedź, piękne widoki oraz jakżeby inaczej, inni turyści - to wszystko, co możecie zobaczyć na szlaku ⛰️

"Szlaki" od @albipolska to niedługa gra, zamknięta w małym pudełku, w której wyruszamy na tytułowy szlak.

Przed rozpoczęciem gry każdy z graczy otrzymuje turystę i manierkę w wybranym przez siebie kolorze oraz po jednym znaczniku żołędzia, liścia oraz kamienia.
Potasujcie i ułóżcie losowo 5 płytek szlaku obok siebie, pamiętając o tym by odpowiednią stroną (w zależności od ilości graczy) ku górze ułożyć płytkę początku i końca szlaku.
W trakcie gry będziecie przemieszczać swoich turystów w jedną i drugą stronę. Od początku do końca i od końca do początku. Przy czym, kiedy któryś z graczy dotrze do końcowego kafelka należy pamiętać o przesunięciu znacznika słońca ku początkowi.

Przesuwając swojego turystę będziecie zdobywać różne zasoby, wymieniać jedne na drugie oraz robić zdjęcia 📷

Na szlaku można spotkać również niedźwiedzia🐻 Ale spokojnie, tym razem nie ma się czego bać. Niedźwiedź znajdujący się na szlaku jest bonusem! Gdy znajdziecie się na tym samym kafelku, co on rzucacie przepiękną kością natury, przekładacie niedźwiedzia na wylosowane miejsce i otrzymujecie to, co jest na danym kaflu.
Nie zapominajmy, że musimy się też dużo nawadniać. Każdy z graczy ma przy sobie manierkę. Możecie ją opróżnić, odwracając na drugą stronę i poruszyć się na dowolną płytkę szlaku w kierunku, w którym idziecie.

W całej grze dążymy do zdobycia największej ilości punktów spośród wszystkich graczy. Zdobywamy je dzięki odznakom, które możemy kupować na początkowej i końcowej płytce szlaku oraz ze zdjęć. Robiąc zdjęcia zapewniamy sobie nie tylko punkty, ale również ptaki, dzięki którym możemy zdobyć na koniec ptasie trofeum warte aż 4 punkty! Ten kto zdobędzie na koniec gry najwięcej ptaków otrzymuje trofeum.
Bardzo dobrze jakościowo wykonana gra, już na pierwszy rzut oka widać, ze kafle i karty nie ulegną szybkiemu zniszczeniu.
Małe, kompaktowe pudełko, które można wrzucić do plecaka i wyjść na szlak 😉
W grze występuje średnia losowość i niewielka interakcja między graczami.
Do samego końca gry żyjemy w niepewności, kto zdobył ptasie trofeum, gdyż zdobyte karty fotografii każdy z graczy trzyma zasłonięte.
Jeżeli nie będziemy śledzić uważnie przebiegu gry i patrzeć na to, co robią inni to można przegapić moment, w którym kończy się gra i zostaje tylko jeden ruch, przez co może nie udać się wykonać tego, co mieliśmy w planach.
Szybkie liczenie punktów to duży plus. I podoba nam się również ograniczenie zasobów do 8 sztuk.
Przy grze dwuosobowej wszystko przebiega w miarę płynnie, w 4 osoby gra już może się trochę dłużyć. I może się czepiamy, ale po przesunięciu słońca trochę uciążliwe jest obracanie kafelka, bo wówczas trzeba zdjąć pionki z płytek 🙈
"Szlaki" nie są bardzo porywające, to trzeba przyznać. Luźna gra z prostymi zasadami. Chodzenie po kaflach, zbieranie zasobów, by później móc coś za nie zyskać. Jednak kiedy nie mamy czasu i ochoty na nic skomplikowanego, "Szlaki" nadają się idealnie.

"Dziennik 29. Zapomnienie" to już kolejna z serii interaktywna gra książkowa.

Jeżeli nie mieliście jeszcze okazji grać w żadną z nich to chodzi o to by po kolei rozwiązywać zagadki pisząc, rysując, a nawet zginając kartki... Tak! W tej książce to jest nie tylko dozwolone, ale też czasami konieczne 😁
Po rozwiązaniu zagadki otrzymacie hasło, które należy wpisać na odpowiednią stronę internetową. Wówczas będziecie mogli rozwiązywać kolejną zagadkę 🔎

Wcześniej rozwiązywałyśmy tylko Dziennik 29 (czarna wersja) i w porównaniu do tamtej, ta część jest maksymalnie ciężka... W grze możemy korzystać z podpowiedzi lub jeśli nam się nie uda, podejrzeć rozwiązania.
"W Dzienniku 29. Zapomnienie" bardzo często musiałyśmy korzystać z podpowiedzi 🙈

Ale hej! Ten kto rozwiązywał ten Dziennik niech mi napisze, jeśli rozwiązał go bez żadnej podpowiedzi, wtedy chylę czoła, a nawet wstanę i zacznę klaskać 👏🏼😂

Mimo ciężkiej przeprawy, lubimy czasami mocno rozruszać nasze szare komórki 🧠

"Pędzące żółwie Extreme" to najnowsza wersja wspomnianych żółwi 🐢🐢

Rozłóżcie planszę na stole, trawie (gdziekolwiek jesteście), a na polu startowym umieśćcie figurki żółwi. Pamiętajcie, że niezależnie od ilości graczy, wszystkie żółwie biorą udział w wyścigu!
Żetony z kretami połóżcie na planszy w wyznaczonych miejscach, tak aby krety były widoczne.
Każdemu z graczy rozdaj po zakrytym kafelku żółwia, tak, aby pozostali gracze nie zobaczyli, jaki żółw kryje się po drugiej stronie oraz po 5 kart. Reszta kart to stos dobierania.
I rozpoczynamy wyścig!! 🏁
Po kolei gracze wykładają karty i przesuwają żółwie, by jak najszybciej dotrzeć swoim do mety.
Wersja Extreme jednak nieco różni się od klasycznej wersji. Wspominałyśmy już o kafelkach kretów... Gdy któryś z żółwi stanie na to miejsce, odkrywamy kafelek i patrzymy, jaka akcja znajduje się po drugiej stronie. Wszystkie akcje zostają odkryte do końca gry oprócz "A to pech!", czyli powrotu na start 🙈
Opór kretów w grze czekają na Wasze żółwie głodne lisy oraz rwąca rzeka, które trochę mogą rozgrywkę skomplikować.
Mamy również mini dodatki w postaci czarnego żółwia i kruka. Są to takie "przeszkadzajki" w grze, dzięki czemu poziom rozgrywki może się nieco podnieść.

Tak jak w podstawową wersję (tylko świąteczną 🎅🌲) gramy chętnie, łatwo ją wytłumaczyć, tak w wersji Extreme zacięłyśmy się niestety już przy pierwszej rozgrywce. Los nam nie pomógł i krety zostały wyłożone w takiej kombinacji, że jeden z żółwi tylko przeskakiwał przez rzekę i się cofał (błędne koło) ☹️ Dla nas nieco przekombinowane, po co ulepszać coś, co naprawdę zdaje egzamin i jest dobre? Oczywiście, że nie przekreślamy tej gry! Jeszcze na pewno po nią sięgniemy. Kruk i czarny żółw to naprawdę fajny dodatek, ale z kretami to nie bardzo wyszło...
Jeśli jesteście fanami żółwich wyścigów to naprawdę spróbujcie też wersji Extreme. Jak w każdej grze są plusy i minusy, a nuż dla Was to będzie strzał w 10? 😀

"Jekyll i Hyde" to dwuosobowa gra w której każdy z graczy wciela się w jedną z tytułowych postaci.

Na samym początku ustalcie, którymi postaciami będziecie grać. W instrukcji jest sugestia, by od razu rozegrać 2 rundy z rzędu, aby każdy z graczy mógł "wystąpić" w innej roli.
Gra trwa 3 rundy. W każdej z rund rozdaje się graczom po 10 kart. Następuje wymiana kartami (jedną, dwoma albo trzema) i gra się rozpoczyna. Jako pierwszy kartę zagrywa doktor Jekyll, w kolejnych rundach zależy to od tego, gdzie na planszy stoi znacznik przemiany. Po zagraniu karty przez graczy sprawdzacie, który z Was zdobywa znacznik przemiany. Bierzecie pod uwagę wartość, rodzaj lub kolor karty. W przypadku zagrania jednej karty eliksirów i jednej karty przemiany, wykonujecie dodatkowo akcję z odpowiedniego żetonu.
Pod koniec rundy podliczamy swoje punkty przemiany i obliczamy różnicę pomiędzy nimi. Różnica to liczba pól, o jaką musimy przesunąć znacznik przemiany na planszy.

Cel gry różni się w zależności od tego, którą postacią gracie. Doktor Jekyll dąży do tego, by różnica pomiędzy zdobytymi punktami była, jak najmniejsza, natomiast Pan Hyde odwrotnie. Po trzech rundach następuje koniec gry. Jeśli w tym czasie znacznik dotarł na ostatnie pole planszy, wygrywa Pan Hyde. W przeciwnym przypadku, Doktor Jekyll.

Grałyśmy w nią kilkukrotnie. Wykonanie gry jest super, zwłaszcza znacznik przemiany! 😍 Oczywiście, że pudełko mogłoby być mniejsze, ale wtedy mógłby być problem ze zmieszczeniem planszy.

Po pierwszej rozgrywce wydawało nam się, że nie zrozumiałyśmy nic. Potem przeszłyśmy do kolejnej i kolejnej. Bardzo nam się gmatwały zasady z żetonami. Karty z podpowiedziami jednak robią dużą robotę, bo nie musiałyśmy ciągle zaglądać do instrukcji.
Po kilku grach już mi się zaczęło rozjaśniać, co trzeba robić i JAK robić, by wygrać 😀
Dajcie sobie czas, nie poddawajcie się po kilku rozgrywkach, bo ta gra ma naprawdę potencjał tylko chyba potrzeba trochę czasu, by ją zrozumieć. A wydaje się taka lekka, prosta i przyjemna, tymczasem to mocna walka dobra ze złem.

Zdarzyło Wam się rezerwować hotel w ostatniej chwili? A może podjęliście ryzyko i jechaliście w ciemno licząc na to, że jakiś wolny pokój w hotelu na pewno się znajdzie?
W pewnym królestwie goście zjeżdżający się na przyjęcie pomyśleli podobnie... a teraz trwa wyścig o wolne łóżko!

"Overbooking. Brakuje łóżek" to gra od @wydawnictwa Egmont , w której celem jest zapewnienie dla jak największej ilości swoich gości zakwaterowania w hotelach.

Każdy z graczy wybiera dla siebie kolor talii kart, którym będzie grał. Wspólnie wybierzcie również stronę karty z wynikami albo przy pierwszych grach w ogóle ją pomińcie.
Połóżcie na środku losowo wybrane hotele w liczbie równej graczom i po jednym żetonie punktowym przy każdym z nich.
Każdy z graczy bierze na rękę dziewięć kart ze swojej talii gości.
Gracze będą zagrywać karty po kolei, aż każdy z nich zagra po 5 kart ze swojej ręki. Swoich gości możecie ustawiać przy tylnym wyjściu albo w kolejce do rezerwacji, wybór należy tylko i wyłącznie do Was. Tylne wejście to łącznie maksymalnie 2. karty, kolejka do rezerwacji - 4.
Karty przy hotelach kładziemy zakryte, chyba że specjalne zasady umieszczone na płytkach hoteli mówią inaczej.
Zwracajcie uwagę na wartość gości, jak i na herby. Jeśli umieścisz w hotelu gości z jednej rodziny, otrzymasz na koniec gry bonusowe punkty.
Każda z płytek hoteli oraz karty gości posiadają specjalne zdolności rezerwacyjne, na które trzeba zwracać szczególną uwagę.
Po sprawdzeniu rezerwacji we wszystkich hotelach, przygotujcie następną rundę.

We dwie nie mogłyśmy się zabrać za tę grę. Troszkę leżała, a w końcu udało nam się zagrać w 4 osoby. Nie przerażajcie się dużą ilością tekstu w instrukcji, to zaledwie 8 stron z przejrzystymi przykładami.
Gra jest szybka, ciekawa, naprawdę dobrze wykonana i kolorowa 😊 Karty pomocy są dużym ułatwieniem na początku gry, gdyż może być ciężko zapamiętać te wszystkie specjalne zasady. Jednak im więcej rozgrywek za Wami tym będzie przychodzić Wam to co raz łatwiej.
Planuj swoje ruchy, przewiduj ruchy rywali (oni mają te same karty, co Ty!).

Czy potraficie połączyć zebrane dowody i rozwikłać tajemnicę?
"Kryminalne zagadki. Niefortunny spadek" to talia kart, w których umieszczone są tropy dotyczące tajemniczej śmierci Corneliusa Kloosa. Karty koniecznie ułóżcie w kolejności 1-60! Zbierajcie dowody, kombinujcie i rozwikłajcie zagadkową sprawę.
Na koniec gry czeka na Was kilka pytań, dzięki którym, przy poprawnej odpowiedzi, możecie zdobyć punkty. Przekonajcie się, jak dobrymi detektywami jesteście.

To także pierwsza gra z serii Kryminalnych zagadek, w którą miałyśmy okazję zagrać. W grę można grać już od 1 gracza, ale w więcej osób są emocje, więcej możliwości, gra się ciekawiej!
UWAGA SPOILER!

Bardzo spodobała nam się opcja utworzenia z kart miejsca zbrodni, co za dokonały pomysł!

Długo dyskutowaliśmy, niekoniecznie zawsze się zgadzaliśmy. Ostatecznie postawiliśmy na złe wybory i niestety, sprawcy nie zostali złapani. Marni z nas detektywi 🙈 Może Wam pójdzie o wiele lepiej?

"Buła Pizza Kot Ser Koza" to energiczna gra karciana w której liczy się spostrzegawczość i refleks.

Rozdajemy wszystkim graczom po równą ilość kart. Każdy z graczy swój stos dobierania trzyma zakryty.
Osoba, która siedzi po lewej stronie rozdającego rozpoczyna grę i wykładając kartę mówi "Buła". Kolejny gracz kładzie swoją odkrytą kartę i mówi kolejne słowo, czyli "Pizza" itd.
JEŻELI! Wyłożona karta pokrywa się z tym, co powiedział gracz, wszyscy muszą jak najszybciej położyć swoją dłoń na dopiero, co wyłożonej karcie. Ostatni gracz (ten na samej górze) zgarnia wszystkie wyłożone karty do siebie.

Celem gry jest pozbycie się wszystkich kart.

Łatwe? Nie tak prędko. Czeka Was jednak utrudnienie w postaci kart Goryla, Świstaka i Narwala.
Kiedy któryś z graczy wyłoży jedną z tych kart należy:
🔸Goryl - uderzać się w pierś
🔸Świstak - pukać w stół obie rękoma ("a świstak siedzi i zawija je w te sreberka...")
🔸Narwal - ułożyć z dłoni róg nad głową
Oczywiście gdy, ktoś się pomyli, zgarnia karty.

Gra jest świetna na rozgrzewkę, ale nigdy nie skończyło się u nas na jednej rozgrywce. Bardzo dobrze bawimy się w gronie dorosłych, ostatnio grałyśmy też z ośmiolatkami i mimo naszych obaw, szybko zakumały i bawiły się niesamowicie dobrze. Karuzela śmiechu 😂

"Sojusz na już" to kolejna gra Reinera Knizii z zachwycającymi oko ilustracjami.
I kolejna gra od wydawnictwa Muduko, która jest naprawdę świetna!

Na początku rozgrywki rozkładamy na stole 12 kart misji i na każdej z nich umieszczamy jeden żeton skrzyni. Graczom rozdajemy kafelki postaci (wybierzcie liska w Waszym ulubionym kolorze 🦊), żetony skrzyń (liczba zależna od ilości graczy) oraz 3 karty.

Każda z kart, które trzymamy na ręce i z tych, które znajdują się w stosie dobierania ma dwa symbole. Naszym celem jest, jak najszybsze wyłożenie wszystkich żetonów skrzyń.
Jak możemy się ich pozbyć? Już pędzimy z wyjaśnieniem!

W swojej turze:
🔸zagrywamy kartę podróży - kładziemy jedną odkrytą kartę z ręki przed sobą
🔸wyruszamy w podróż - wybieramy jedną z kart misji i wykładamy karty podróży z wizerunkiem władcy albo podarku, liczba kart musi być co najmniej o 1 wyższa niż liczba żetonów znajdujących się w danym momencie na karcie misji; kładziemy na karcie misji dwoje żetony skrzyń w takiej ilości, aby łączna liczba żetonów na karcie była równa liczbie zagranych kart
🔸dobieramy kartę podróży
Oprócz niesamowitych ilustracji, o których wcześniej wspomniałyśmy, gra ma dużo do zaoferowania. Jest to prosta karcianka, jednak trzeba kombinować i uważnie obserwować swoich przeciwników. Jeśli widzimy, że któryś z graczy zbiera to samo, co my, musimy się pospieszyć i wyruszyć w podróż przed przeciwnikiem, bo kiedy na karcie misji będzie już dużo żetonów skrzyń to będzie o wiele trudniej zebrać odpowiednią ilość kart, by nam się to opłacało. Po kilku rozgrywkach można już obrać jakąś taktykę, jednak współgracze że zawsze mogą pokrzyżować nasze plany. Wydawnictwo podaje iż jest to idealna gra dla początkujących graczy, a my się z ty w pełni zgadzamy! 🧡
Wraz z grą otrzymałyśmy przepiękną matę gamingową od yourpad.pl ! My jej używamy do gry właśnie w tę grę, ponieważ naprawdę świetnie wygląda!

Kolejna odsłona kultowej gry, czyli "Ubongo Shimo"!

Jeśli jesteś miłośnikiem Ubongo to na pewno jest to gra dla Ciebie, jednak w tej wersji czeka nas też kilka zmian.

Każdy z graczy na początku wybiera kolor klocków, którym chciałby grać 🟨🟥🟩🟪W grze mamy dwustronne karty z 4. poziomami trudności. Każdy poziom trudności ma inny kolor karty. Wspólnie wybierzcie, na którym poziomie będziecie układać swoje klocki. Gracze przygotowują wyznaczone na karcie klocki i... Czas start! 🏁
Zaczynacie wszyscy razem. Waszym zadaniem jest, jak najszybsze ułożenie swoich klocków, tak by przez otwory w klockach były widoczne kwadraciki zaznaczone na karcie.
Kto będzie pierwszy ten wydaje okrzyk zwycięstwa "UBONGO!" i obraca klepsydrę. Pozostałym uczestnikom gry została minuta na ułożenie swoich klocków.
Wygrany zgarnia klejnot (o najniższej wartości) i karty rywali. Osoba, która pierwsza skończyła dostaje klejnot natomiast, jeśli pozostałe osoby nie ułożą swoich klocków w minutę, gracz wygrany zgarnia również od tych współgraczy karty z łamigłówek, które liczą się do końcowej punktacji.

Jeśli znacie podstawową wersję Ubongo, to zasady zajmą Wam minutkę, a jeśli nie znacie to może 3 😜 Nie możemy powiedzieć, że gra jest łatwa, bo obracania i kombinowania tu jest sporo, ale zasady to naprawdę łatwizna.
Tak, jak za poprzednimi wersjami za bardzo nie przepadałam, o tyle ta jest moją ulubioną!
Ciekawe oznaczanie punktacji, oprócz klejnotów jeszcze karty. Jak się pospieszmy to możemy zgarnąć niezłą pulę punktów, a o to nam przecież chodzi.
Karty z różnymi poziomami trudności to świetne rozwiązanie. Masz gorszy dzień albo grasz z ludźmi, którzy nie umieją w takie gry? Weźcie poziom 1. Jeśli lubisz główkować, śmiało próbuj poziomów trudniejszych.
Dla całej rodziny, grupy przyjaciół, jak i dla zabawy solo

Wiecie, że to jest nasz pierwszy Escape Room, w który grałyśmy?!
I ja już już wiem, że nie ostatni!
Jeśli też nie mieliście okazji zagrać w tego typu grę to już pędzimy w wyjaśnieniami.
W pudełku mamy 64 ponumerowane karty (ważne, żeby były ułożone w kolejności!) i małe lusterko do pomocy.
Nie możemy napisać, że robimy dokładnie to, co jest napisane na kartach, ponieważ w "Escape Room w krainie czarów"... 𐌍𐌉𐌂 𐌍𐌉𐌄 Ꮭ𐌄𐌔𐌕 𐌕𐌀𐌊𐌉𐌄, Ꮭ𐌀𐌊𐌉𐌌 𐌔𐌉ę Ꮤ𐌙𐌃𐌀Ꮭ𐌄.
Spotkaj się z Szalonym Kapelusznikiem, Białym Królikiem i Kotem z Cheshire i rozwiązuj zagadki tak, by zdążyć uciec z Krainy Czarów na czas.

Świetna rozrywka dla jednej osoby lub dla grupy przyjaciół. My zaczęliśmy rozwiązywać zagadki w 4, ale na koniec zostałyśmy w 2 osoby. Magdzie nie do końca podszedł temat akurat tej gry, mi wręcz przeciwnie, bo bawiłam się naprawdę przednio. Zdołałam uciec, bez żadnych ❌ i nawet nie zauważyłam, kiedy wszystkie karty się skończyły. To na pewno nie będzie ostatni Escape Room, w który zagram!
Świetne kolorowe ilustracje, przyciągające wzrok.

Prasa drukarska to maszyna służąca do masowej produkcji tekstów pisanych. Za jej twórcę w Europie uważa się Johannesa Gutenberga.
Naszym zadaniem w grze "Printing Press" od @grannagry będzie realizacja zleceń drukarskich, za których wykonanie zdobywać będziemy punkty.
Ale po kolei...

Na początku gry losujemy postać, którą będziemy grać. Każda z nich ma specjalną umiejętność, którą będziemy mogli wykorzystać, zazwyczaj raz podczas rozgrywki.

Następnie każdy z graczy losuje po trzy żetony symboli z woreczka.
Jeżeli już to wykonaliśmy, przechodzimy do gry. Na stół wykładamy ramki drukarskie (zawsze o jedną więcej niż jest graczy) wraz z płytkami drukarskimi. Po kolei, zaczynając od gracza z największą inicjatywą (o tu, tą cyfrą, która jest na kafelku postaci) wybieramy jedną z nich wraz z dopasowaną do niej wcześniej (losowo) płytką drukarską.

Rundy zaznaczamy na planszy przesłodką, drewnianą łapką kotka 🐾
W trakcie gry, co rundę będziemy wybierać z wyłożonych kart prasy drukarskiej, te które najbardziej nam pasują. Ostatni dobierający gracz otrzymuje jedną kostkę inicjatywy (te czarne małe sześciany), dzięki czemu w trakcie gry jej ilość u każdego z graczy się zmienia, co wiąże się również ze zmianą kolejności dobierania elementów. Na koniec każdej z trzech tur ramkę zamykamy w obszarze 3x3 i obliczamy punkty za wykonane zlecenia. Możemy również zdobywać dodatkowe punkty sławy ze znaczników premii.
Gra bardzo nam się podoba, poczynając od pudełka, na którym leży kotek (kociary! 🐱). Jest ciekawie wykonana, a dodatkowo ekologiczna, bo bez grama plastiku! Woreczek i łapka kotka są prześliczne 🤎 Przy samej rozgrywce trzeba sporo pogłówkować, by wykonać wszystkie zadania i zdobyć maksymalną ilość punktów.
Instrukcja napisana bardzo czytelnie, z przykładami, dzięki czemu zrozumiałyśmy ją od razu i nie miałyśmy właściwie do niej żadnych dodatkowych pytań.
Grając w dwie osoby, gra jest szybsza i dynamiczna. W cztery osoby musimy już dłużej czekać na swoją możliwość wyboru. Jeśli trafimy na graczy, którzy naprawdę muszę się długo zastanawiać to gra się trochę wydłuża.
Musimy zaznaczyć, choć nie korzystałyśmy z tej możliwości, że gra ma również opcję gry solo!
Jak już wspomniałyśmy trzeba trochę pomożdżyć, ale gra nie jest sama w sobie trudna. Często w nią gramy, bo też szybko się ją rozkłada. W pudełku mamy mniejsze pudełeczka, w których możemy pochować elementy gry. Dla początkujących fajna i łatwa do wytłumaczenia 😉

"Neuroshima Hex 3.0" to taktyczna gra, której celem jest atakowanie Sztabu przeciwników i na koniec gry posiadanie, jak największej Wytrzymałości własnego Sztabu.
Akcja gry ma miejsce w posapokaliptycznym świecie zniszczonym wojną ludzi z maszynami. Każdy z graczy wciela się w jedną z czterech armii:
🔴 MOLOCH
🟢 POSTERUNEK
🟡 HEGEMONIA
🔵 BORGO
i otrzymuje 35 żetonów, którymi będzie grał oraz kartę pomocy, na której opisane są wszystkie dostępne żetony w danej armii, uwzględniając ich dostępną liczbę.

Na początku gry każdy ze Sztabów posiada 20 punktów Wytrzymałości. W trakcie gry, walcząc, będziemy je tracić, co zaznaczamy na naszych obrotowych licznikach obrażeń.
Zaczynając od pierwszego gracza, każdy kładzie na planszy swój pierwszy żeton, czyli Sztab.
Gracze będą mogli wybierać żetony do zagrania tylko z tych odkrytych przed sobą (reszta pozostaje odwrócona rewersem do góry). Po dobraniu do trzech, jeden żeton odrzucamy, a pozostałe możemy zagrać, zostawić na później lub odrzucić na stos odrzuconych.
Żetony armii dzielą się na żetony natychmiastowe, które po zagraniu, będą miały efekt natychmiastowy (tych nie układamy na planszy) oraz żetony planszy, które reprezentują jednostki naszej armii i kładziemy je na planszy, pozostają one tam do czasu, aż nie zostaną zabite.
Większość żetonów planszy posiada symbol z cyfrą 0-3, który określa jego Inicjatywę. Jest to bardzo ważne, gdyż w trakcie bitwy, żeton z wyższa inicjatywą szybciej zaatakuje swoich wrogów. Bitwa rozpoczyna się, gdy któryś z graczy wyłoży żeton bitwy (z żetonów natychmiastowych) lub gdy zapełni się ostatnie puste pole na planszy.
Atak wręcz oraz atak strzelecki o różnych siłach to działania, które wpływają niekorzystnie na naszych przeciwników. Pancerz występujący na żetonach zmniejsza o 1 siłę każdego Strzału, a sieć unieruchamia sąsiadującą jednostkę (wówczas umieszczamy na niej znacznik sieci).
Byc może traficie również na jednostkę, która posiada znacznik wytrzymałości. Oznacza to dodatkowy punkt wytrzymałości, a każda rana zadana tej jednostce oznaczana jest znacznikiem ran.
Dodatkowo w grze mamy 55 kart Hexogłówek, które można rozwiązywać nie mając akurat towarzyszy do wspólnej gry.
Bardzo ucieszyłyśmy się, kiedy okazało się, że będziemy miały okazję posiadać i nie raz zagrać w Neuroshime Hex. Słyszałyśmy i czytałyśmy o niej wiele pozytywnych opinii, więc mimo, że świat postapo nie jest jakoś specjalnie dla nas to chciałyśmy się przekonać o znakomitości tego klasyka na własnej skórze. Czy pozytywnie? Zacznijmy może od wykonania. Wydawało nam się, że gra będzie bardziej... 🤔 mdła? Że wzrokowo nas nie przyciągnie. Tu się myliłyśmy. Mimo, że są to czasy po wieloletnich wojnach, zniszczeń to nawet mamy tu jakieś intensywniejsze kolorki 😛 Podobają nam się też liczniki obrażeń, bo lubimy ten rodzaj oznaczania. Żetony oraz plansza dobrze wykonana.
Na dwie osoby jakoś nam gra nie przypasowała, ale próbowałyśmy kolejny, kolejny i kolejny raz. I trochę się polubiliśmy 😁 Jednak nie na tyle, gdy w grę graliśmy w czterech graczy. Wtedy naprawdę trzeba dużo myśleć, opracować strategię, wytrzymać i nie dać się zabić.
Nasze ogólne odczucia? Pierwsza, druga i trzecia rozgrywka może Wam się nie podobać. Samą grę, a może i świat z nią związany trzeba poznać. Z każdą kolejną rozrywką my co raz bardziej się do niej przekonujemy. Na więcej osób działa super, w dwie różnie to bywa.

Ostatnia gra kafelkowa, która zasiliła naszą kolekcję to właśnie "Kakao"
Żebyście źle nie zrozumieli, nie chodzi tu o siedzenie i picie tego napoju! Tym razem to my będziemy wysyłać swoich pracowników, by zbierać kakao na plantacji i wymieniać je w odpowiednim momencie na monety.
Na początku gry każdy gracz wybiera jeden z kolorów, otrzymuje kafle pracowników, nosiwodę oraz planszę wioski.
Gracze po kolei dokładają po jednym kafelków do już leżących na stole. Celem gry jest zebranie na samym końcu, jak największej ilości złotych monet. Można je zdobywać sprzedając kakaowca. Kopalnia złota to też niezłe źródło dochodu. Nie możemy również pominąć wody - stawiając swoich pracowników koło niej nasz nosiwoda przesuwa się w wiosce, dzięki czemu zdobywa na koniec gry większą ilość monet. Jeśli Twoich pracowników będzie najwięcej przy świątyniach to również możesz się obłowić. I pozostają nam jeszcze takie szare krążki 🙂 Możemy je zdobyć w miejscu kultu Boga Słońca. Kiedy skończą nam się już kafelki dżungli, dzięki nimi możemy nadbudować swoje kafle pracowników i zyskać jeszcze więcej korzyści. Jeśli tego nie zrobimy to nic straconego, na koniec gry dostajemy za każdego (maksymalnie można mieć 3!) z nich jedną monetę.

Rozgrywka dwuosobowa szybka. Mamy wówczas więcej możliwości zdobycia monet. Uważamy, że grając w dwie osoby jesteś w stanie zaplanować sobie jakąś taktykę, być może skupić się tylko na jednej czy dwóch rzeczach w celu zdobycia monet. W więcej osób nie ma takiej możliwości, bo pozostali gracze mogą skomplikować nasze plany, kładąc kafelek dokładnie tam, gdzie to sobie zaplanowaliśmy 😈 Rozgrywka w większą ilość osób przynosi zdecydowanie więcej kombinowania. Najłatwiej zdobyć punkty za kakao tylko nie zawsze uda się je sprzedać 🙁 a wtedy nie dostajemy za nie nic.
Duża regrywalność. Bardzo prosto napisana instrukcja i nowym graczom naprawdę szybko można ją wytłumaczyć (duży plus).
Bardzo podoba nam się wykonanie i kolorystyka (wiadomo, że lubimy kolorki 😁). Świetna na dwuosobową rozgrywkę, jak i w większym gronie

"Bestia Chaosu" to już kolejna książka paragrafowa i kolejna, z którą miałyśmy do czynienia.
Podczas przygody wcielasz się w tytułową bestie, i z każdą przeczytaną stroną dowiadujesz się coraz więcej na swój temat.
Na początku bełkoczesz, ale z każdą chwilą twoja mowa staje się coraz bardziej wyraźna i wkrótce pozwoli ci to rozszyfrować tekst.
Na Twojej drodze będą pojawiały się rożne stworzenia, będziesz toczyć walki ze stworami i tylko od losu rzutu kością zależy czy uda ci się wygrać czy też zostaniesz pokonany. Fajnym rozwiązaniem jest to, że na każdej ze stron widnieje symbol kości do gry, który zastępuje nam fizyczne kości.
Zręczność, wytrzymałość i szczęście oraz decyzję, które podejmiesz zadecydują o Twoim dalszym losie.
Dla nas jak najbardziej na tak. Fajnie jest decydować i wybierać drogę, którą się pójdzie, a w przypadku śmierci pomocna będzie mapa pamięci, którą będziemy tworzyć podczas gry. Książka bardzo wciąga, bo za wszelką cenę chce się dobić do końca i przetrwać.
Takie rozwiązanie jest idealnym połączeniem dla osób, które uwielbiają czytać, ale również lubią gry planszowe. Książkę możesz zabrać ze sobą wszędzie i w każdej wolnej chwili dołączyć do przygody.

Niby gra karciana, a jednak trzeba ułożyć Coatla 😀
Dobieraj fragmenty Upierzonych Węży i układaj je tak, aby zdobywać mnóstwo punktów z kart proroctw i świątyń. Karty te zawierają warunki, jakie trzeba spełnić by dostać punkty za swojego Węża. Czy to Ty ułożysz najwspanialszego Pierzastego Węża i zostaniesz nowym Arcykapłanem Azteków? Wszystko zależy od Twojej strategii!
Bardzo chciałyśmy kupić tę grę i nie wiem dlaczego tak długo zwlekałyśmy 🙈 Wreszcie udało nam się ją upolować jakiś czas temu na giełdzie gier używanych!
Musimy przyznać, że po zakupie byłyśmy nią bardzo zaaferowane i lądowała często na stole, teraz jednak kurzy się trochę na półce. Nie wiedzieć czemu! Chyba czas rozłożyć na stół i przypomnieć sobie zasady. Gra przyjemna, spokojna idealna na wieczorne posiedzenie. 🙂

Zastanawiacie się pewnie czy tytuł tej gry coś oznacza? Jasne, że tak! Po spojrzeniu na okładkę my też myślałyśmy, że Uluk to ten wielki monument 🙈 Nieeee. Uluk to święty owoc, który rośnie na Świętym Drzewie Ulukowym powstałym z niebiańskich nasion oraz jest jednym z zasobów, z których będziemy tworzyć jedzenie 🥣
Głównym celem gry jest zdobycie, jak największej liczby Punktów Szczęścia, które możemy zdobywać w różny sposób.
Ta gra to typowy worker placement. Rozmieszczamy członków swojego plemienia (plemieńców) na akcjach planszy głównej, by później móc zbierać jedzenie, przetwarzać zasoby, pracować w Wiosce czy budować posągi. Nie zapominajmy jednak, że po każdej rundzie nasi plemieńcy muszą zostać nakarmieni, by mieć siłę do dalszej pracy!

Bardzo lubimy gry z tą mechaniką, więc z dużą dozą ciekawości do niej podeszłyśmy. Instrukcja napisana bardzo przejrzyście, każdy krok dokładnie opisany łącznie z przykładami, więc szybko przez nią przebrnęłyśmy. Do gry w dwie osoby użyłyśmy alternatywnych torów urodzaju, dzięki czemu w większą ilość osób gra była dla nas nieco inna. Świetne wykorzystanie żetonów zasobów! Nie ma dla każdego rodzaju jedzenia osobnego znacznika tylko tymi samymi oznacza się konkretne jedzenie na swojej planszy.
Musimy przyznać, że grając w dwójkę nie skupiłyśmy się w ogóle na budowaniu posągów. Po pierwsze nie przynosiły one dużo punktów (wolałyśmy świętować 🥳), a po drugie szkoda nam było zużywać tylu plemieńców na tę jedną akcję. Fajne jest to, że plansze plemion dla każdego z graczy nieco się różnią, co przy grze różnymi plemionami wprowadza różnorodność.
Gra nie jest trudna. Jeśli ktoś wchodzi w świat planszówek i lubi gry o takiej mechanice to, jak najbardziej! Dla wyjadaczy będzie to dużo lżejsza rozgrywka, ale mimo wszystko przyjemna. Autorzy zapewnili nam również tryb solo, także dla tych, którzy nie lubią użerać się z innymi też coś jest 😜 Plansza oraz komponenty dobrej jakości z ładnymi ilustracjami. Warto podkreślić, że twórcami gry są nasi rodacy
Na pewno nie raz wrócimy do "Uluka" i będziemy pokazywać ją naszym znajomym.

Zazwyczaj owadów staramy się unikać, zwłaszcza pająków 😬 #arachnofobia
Jednak tutaj każdy z nich jest pożądany i potrzebny do otoczenia królowej w celu zdobycia wygranej.
Wiecie już o jaką grę chodzi? Jasne, że o "Rój"
Gra logiczna, w której naszym zadaniem jest otoczenie przez pozostałe owady, królowej 🐝 przeciwnika. Musimy jednak pamiętać, że każdy owad może się poruszać w inny sposób. Każdy z graczy w swojej rundzie wykonuje jedną akcję: dokłada swojego nowego owada lub porusza owada już leżącego. Atak na królową przeciwnika to nie wszystko, pamiętajcie również o obronie swojej!

Co to jest za wykonanie! Po otwarciu stwierdziłyśmy "o fajne, fajne". Ładnie wygląda, można grać na stole, na kanapie... Ale tak naprawdę dopiero, jak zabrałyśmy grę na plażę uswiadomiłyśmy sobie, że naprawdę możemy ją zabrać WSZĘDZIE! Karty? Porywał wiatr. Papierowe komponenty? Zalewał deszcz. Z tymi płytkami nie działo się kompletnie nic! W "Rój" możemy zagrać nawet podczas ulewy ☔ Co kto lubi 😅 Płytki owadów są na tyle ciężkie, że do gry tak naprawdę potrzeba tylko jakiejś płaskiej powierzchni, reszta nie stanowi problemu. W dodatku zapakowane są w worek, który możemy wziąć w rękę albo spakować w plecak.

Lubimy zagadki logiczne, bo czasami trzeba poruszyć te nasze szare komórki 🧠 Gra na pierwszy rzut oka wydaje się naprawdę prosta, ale w trakcie gry, przeciwnik może niezłe popsuć nasz plan otoczenia królowej jednym ruchem. Gra dwuosobowa, więc nawet jeśli przeciwnik trochę dłużej myśli nad swoim ruchem 🤭 nie jest to duży problem (chyba, że macie BARDZO niecierpliwych współgraczy).
U nas jeszcze nigdy nie skończyło się na tylko jednej rozgrywce, ale jeśli lubicie krótkie, nieszablonowe gry to będzie to odpowiedni wybór dla Was.

Wybierzcie się dzisiaj z nami na poszukiwania Złotego miasta w grze "Wyprawa do El Dorado" 🥾👒
Na początku chcemy wspomnieć, że autorem gry jest Reiner Knizia. Czy musimy tu coś więcej pisać? Nas większość gier jego autorstwa porywa do świata gier i w tym przypadku jest tak samo.
Zawartość pudełka:
🔸płytki terenu, rynku,, blokad oraz płytki graczy
🔸żetony jaskiń
🔸talie startowe oraz karty wyprawy
🔸pionki poszukiwaczy
🔸znacznik gracza rozpoczynającego

Przed rozpoczęciem wszelkich działań stwórzcie Waszą trasę wyprawy. Możecie skorzystać z przykładów podanych w instrukcji albo stworzyć swoją, całkowicie indywidualną trasę. Na początku rozgrywki posiadacie talię startową. W trakcie gry będziecie zdobywać z rynku nowe karty wyprawy. Dzięki nim będziecie mogli wykonywać ruch swoim pionkami poszukiwaczy, wykonywać akcje specjalne albo kupować nowe karty.
Waszym celem jest dotarcie dwoma pionkami do bramy El Dorado! Nic prostszego, co nie? Na trasie wyprawy czekają na Was jeszcze rumowiska, obozy, w których będziecie musieli poświęcić swoje drogocenne karty albo góry, które są dla Was najwyraźniej zbyt wysokie i nie możecie na nie wejść 😉
Zastanawiacie się czy to już wszystko? Jeszcze nie opowiedziałyśmy Wam o jaskiniach, bo w wariant z nimi również możecie zagrać. Wówczas możecie na pola gór położyć żetony jaskiń i w trakcie gry zdobywać dodatkowe bonusy. Uwaga! Żetony jaskiń są jednorazowe!

Po otwarciu pudełka rzuca nam się w oczy cała feeria intensywnych kolorów. Dla nas to duży plus, bo w takie gry od razu chce nam się grać. Instrukcja jest bardzo przejrzysta i zasady są porządnie wytłumaczone. Bardzo podoba nam się to, iż mamy bardzo wiele możliwości ułożenia trasy wyprawy, dzięki czemu każda rozgrywka jest wyjątkowa i niepowtarzalna.