Piotr - recenzje

Problemy z balansem i zbyt szybko rozkładana na łopatki mechanika.

Konkretna zawartość pudełka, dobre wykonanie i porządny insert.
Już gorzej, gdy mówimy o samej różnorodności:
- tylko 4 przeciwników (z kilkoma kartami postaci), co w mojej ocenie szybko prowadzi do jednorazowego przeżycia (już po 1 partii zostaną w pamięci co chwilę odświeżane karty złoczyńcy),
- 5 typów kart rozgrywki (atak A, atak B, obrona, ruch i garstka specjalnych),
- bohaterowie kierowani przez graczy, tych jest już więcej, przy czym wyraźnie możemy ich podzielić na Tiery (tacy co oszczędzają od 0-1 do 1-3 ruchów indywidualną umiejętnością), przez co przy wyborze sami sobie możemy zrobić krzywdę.

Mechanika pandemica, gdzie jednak zbyt prosto przewidzieć kolejne wydarzenia, więc przejęcie gry przez lidera liczącego karty (zwykle poniżej kilkunastu, gdzie naprawdę śledzimy 2-3) jest bardzo prawdopodobne. Oznacza to frustrację przewodnika, gdy się go nie słucha, lub tylko pozorny udział innych graczy, którym się dyktuje gdzie muszą iść i co zrobić, bo "w stosie jest 9 kart, mamy więc od 1 do 3 ruchów (9 w stosie/3 wykładane) do pojawienia się tutaj znacznika (33% szansy na karę)".

Wprowadzenie nutki znaczącej nieprzewidywalności (przemieszczanie się droidów, losowe desanty?), urozmaicenie złoczyńców (karty jednorazowe, dokładanie kart przy osiągnięciu n-tej pętli tj. "poziomu zagrożenia"), ciekawsze (choćby graficznie) karty rozgrywki i balans postaci to niestety długa lista rzeczy, której bym oczekiwał.

W skrócie - mimo wszystko fajna gra, niestety bliżej jednorazowa i bardzo łatwa do rozgryzienia, tzn. nie rzucająca żadnego wyzwania dla osób obeznanych w temacie. Przy tej cenie to się nie broni, nie sądzę bym ponownie rozłożył nawet przy nowym składzie graczy, co jest jednak pożądaną cechą planszówki.

Trudne do oceny, jednak nie mogę się nie odnieść do poprzedniej odsłony - koszulki nie pasują do poprzedniej wersji, same w sobie są bardzo duże (sumaryczne ~3 mm zapasu prawa-lewa/góra-dół), przy dopasowanych insertach/tackach to jakieś nieporozumienie. Szkoda, dziesiątki gier w koszulkach od rebela i trzeba zmienić dostawcę, i to nie robiąc komuś na złość, tylko po prostu w tych koszulkach karty stają się za duże.

Jedna gwiazdka dodana na samo wykonanie, reszta odjęta za zagadkę z tym rozmiarem i mocniej widoczny zgrzew.

Gra genialna - bogate wydanie, solidne wykonanie, ciekawa mechanika, prosta i jednocześnie rzucająca wyzwanie. Jedyną "wadą" jest grupa docelowa, tj. podane zalety dot. gry rodzinnej, dla zabawy a nie po mistrzostwo.

Gracz za każdym razem ma co robić; jak szczęście się nie uśmiechnie, można wybrać plan awaryjny, jednak to co robimy prawie zawsze jest podyktowane stołem - bierzemy najlepszy dla nas kafelek, który jest oczywisty dla wszystkich. Można zmniejszać losowość dobierając kafelki manipulujące pozycją na planszy (dostępnym "rynkiem"), ale ten 1 czy 2 ruchy z 12 przeznaczone na zabezpieczanie zwykle są zbyt kosztowne.
Również sam setup, zależny od liczby graczy - mamy dwie drogi do zwycięstwa, gdzie już przy losowaniu kafelków do gry może się okazać, że nasza strategia jest z góry skazana na przegraną, bo w grze nie będzie potrzebnych płytek.

W każdym razie, pomimo tych wad, wyzwaniem zostaje sprostanie tym przeciwnościom, sama rozgrywka jest bardzo płynna, szybka, banalna do zrozumienia dla młodszych i starszych, jednocześnie nadal buduje napięcie - czysta przyjemność obcowania z planszówką, dla niedzielnych graczy pozycja obowiązkowa.

Dodatek wprowadzający bezpośrednią, negatywną interakcję wymierzoną w konkretnego gracza - przy założeniu, że ratujemy się tym przed przegraną, a nie jesteśmy po prostu złośliwi (np. przy naszym ostatnim ruchu) - czemu nie.

Opisy łatwiejsze do załapania w porównaniu z drugim dodatkiem, również te skrócone w tytule; wydaje się czary mogą też wiele bardziej namieszać - fajne urozmaicenie podstawowej wersji, wprowadza więcej pieprzu, jednocześnie trzeba mieć mocniej na uwadze graczy, którym odebranie wygranej (wszyscy na jednego) może się nie spodobać.

Poszerza dostępną pulę akcji specjalnych - polecam nimi żonglować mniej losowo, w zależności od graczy i ich zaawansowania, by nie psuć wrażenia z gry niepotrzebnym skomplikowaniem, np. odrzucając te, z których nikt nigdy nie korzysta.
Opisy ogólnie są "ciężkie", tytuły też nie pomagają ("ponownie użyj karty" dla dobrania, błędne użycie słowa kluczowego), z czasem do wyuczenia po obrazkach, na starcie zabija dynamikę.

No i wspominana instrukcja, trzeba sobie samemu wydrukować, bo nawet jak zostawicie wypraski, to nie wiadomo który kafelek gdzie był. Ciekawe.

Nie jest to oczywiście żaden gamechanger, taki "gadżet" do kupienia przy okazji, ale zawsze miło (dopóki dostępne).
Cena za 2-4 sztuki, które potrzebujemy, to już mniej przyjemna kwestia (szkoda że nie ma pakietu), niemniej bezpłatnie rozdawać się nie da, dorzucić wstecz do pudełek też trudno; od początku nie jest tajemnicą, na co się decydujemy - kto chce to kupi.

Główna zaleta to nowe mikstury, które wzbogacają grę, ale też niestety ją upraszczają i zwiększają losowość.
Dodatkowy kociołek lekko spowolnia wprowadzenie jokerów, poza tym wiele w grze nie zmienia.
Do tego modyfikatory w postaci profesorów, którzy jednak w praktyce nic nie znaczą - kary są za małe (nie zwracamy na nie uwagi), nagrody są automatyczne (zbieramy je przy okazji).
Ocena 4/5, bo to dobre rozwinięcie gry podstawowej, problem w tym, że podstawka szału już nie robi. ;)
Odejmuję 1 punkt za brak klepsydry - jeden z prof. skraca czas na ruch, ale stoper mamy załatwić sobie sami - poważnie? W grze "zabawek" szczędzą zabawek.
Jak już wdepnęliście w podstawkę polecam, jak myślicie o zakupie pakietu, to po prostu tego nie róbcie.

Wykonanie dobre - plastikowy podajnik mógłby być solidniejszy, wypraska nieco szersza, bo trzeba rzeczywiście dobrze ułożyć mikstury, żeby wszystko się wpasowało, ale to detale, 2 min i ze stołu posprzątane. No i kulki - mnóstwo wad, przebarwień - szkoda, nie czuć wyjątkowości, nie chce się ich obracać w ręce.
Gra prosta, wręcz banalna, nawet biorąc pod uwagę raczej słabo napisaną instrukcję. W każdym ruchu mamy bardzo ograniczone opcje, przeciwdziałać losowi możemy wykorzystując moce specjalne (przetasowanie kulek na różne sposoby), ale to ciągle kropla w morzu, za mało kombinacji, gra raczej gra się sama. Negatywna interakcja występuje, ale bardziej dodaje nutkę urozmaicenia, niż coś w grze zmienia, bo jest na zasadzie ping ponga.
Żeby wygrać trzeba mieć szczęście jeżeli chodzi o układ kulek i układ mikstur - jak nam się trafią słabo punktowane, to można powiedzieć tura w plecy, a tych wiele nie ma, 30 minut i po partii.
No i balans, jest beznadziejny - każda mikstura ma moc, co lepsze: weź 1 kulkę, czy weź od 2 do 5; ukradnij do 3 kulek przeciwnikowi, czy zmień kolor do 3 kulek. Wybory są oczywiste i znowu, jak wszyscy polują na to samo, to ruletka kto dostanie te za 11 pkt., a kto te za 5 pkt. (w teorii łatwiejsze, ale nie będzie czasu by zrobić 2 razy więcej mikstur).
Dla kogo w takim razie? Dla bardzo mało zaawansowanych graczy, z którymi gramy od święta, będą mieli szansę wygrać. Nie oczarują niestety szklane kulki, ale zawsze to w miarę ciekawa forma. Zaawansowani, którzy lubią czuć kontrolę nad grą, bardzo szybko się zniechęcą.
Dodatki do gry dodają więcej mikstur i można wtedy łatwiej zbudować zbalansowaną pulę mocy specjalnych nie odbierając różnorodności.

Wykonanie:
Bez zarzutu. Mamy tutaj ogromną plansze, na której mieszczą się małe karty przygód, do tego większe karty bohaterów i figurki, żetony, znaczniki, wszystko wykonane jest bardzo dobrze, solidnie.
Przyczepić się można tylko do błędów w opisach pól, niektórych kartach, np. na polu Kopalni w Krainie Wewnętrznej brakuje oznaczenia akcji dla wyniku 0, co powoduje, że nie da się przejść dalej. Na szczęście jest drugie takie pole, analogicznie zrobione dla bohaterów posługujących się siłą, a nie mocą i z tego można szybko wywnioskować, że czegoś brakuje w opisie Kopalni.

Przygotowania:
Rozstawić wszystko można w kilka minut i zaraz brać się do gry. Opanowanie instrukcji nie sprawia problemów, sam uczyłem się zasad grając. Po prostu doczytywałem co robić, gdy znalazłem się w nowej sytuacji. Po godzinie gry wszystko już było jasne.

Rozgrywka:
Tury mijają bardzo szybko, przez co inni gracze nie siedzą bezczynnie. Nawet podczas tury przeciwnika obserwuje się uważnie, by dowiedzieć się, co takiego mu się przytrafiło. Postacie rozwijane są różnie, sam w ostatniej rozgrywce zdobyłem tylko jednego przyjaciela (pomocnika) w ciągu całej rozgrywki, za to mój przeciwnik już nie miał miejsca na stole, by ich ustawiać. Tak samo z innymi modyfikatorami i współczynnikami, potrzeba tu trochę szczęścia.
Mimo tego, że przez większość gry się nie liczyłem, ciągle nie miałem życia i prawie żadnych dodatkowych przedmiotów, to zwyciężyłem! W kilka chwil dostałem się do samego centrum planszy, przeciwnicy nawet się nie spodziewali, że będę próbował. Zaraz ruszyli w pogoń i ostateczna walka była walką o samą Koronę! Zwyciężyłem, jednak mając tylko 1 punkt życia, zatem emocje nie opuściły nas do ostatniej chwili.

Pierwsza rozgrywka w trzy osoby trwała aż cztery i pół godziny, jednak nie stwierdzono ani chwili nudy, tylko chipsów zabrakło ;) Zarówno mi, jak i moim przyjaciołom, gra się bardzo podobała, mogę ją serdecznie polecić!
Swój komentarz zakończę wypowiedzią jednego ze współgraczy:
"Takiego czegoś nam brakowało!!"