Świetna gra kooperacyjna z bardzo przejrzystymi regułami.
Świetnie nadaje się dla nowych graczy, a także na lżejsze wieczory ;)

Klasyka gier kooperacyjnych wiecznie żywa. Choć na początku może wydawac się prosta do wygrania to taka nie jest! Czy uratujesz świat, czy skażesz ludzkość na wymarcie? To zalezy od Ciebie i pamietaj, emocje i nerwy gwarantowane!

Świetna gra. Podejrzewam, że wiele wieczorów poświęcimy ze znajomymi na rozgrywki. Tytuł do polecenia w swojej tematyce.

Którą grę najpierw kupić "Pandemic" czy "Pandemic Legacy" ? Jaka jest różnica między nimi?

Moja ocena 5/5
Po wielu wielu partiach stwierdzam, że jest to mistrzowsko zaprojektowana gra kooperacyjna której regrywalność jest chyba nieograniczona :) Można grać 1-4 os. i w każdym składzie gra będzie jednakowo emocjonująca. Rozprzestrzenianie się chorób genialne. Kooperacja konieczna. Można nawet zminimalizować syndrom gracza alfa poprzez trzymanie kart zakrytych w ręce zamiast odkrytych na stole.
Nic tylko grać. EMOCJE GWARANTOWANE :)

Jedna z najlepszych kooperacji, jakie znam.

- optymalny czas rozgrywki (~45 minut)
- trudna (ok.1/4 partii wygranych)
- oryginalna (mechanizm rozprzestrzeniania się chorób jest świetny!)
- bardzo porządnie wydana
- zróżnicowane postaci (z dodatkami nawet bardziej)
- teoretycznie nie ma takiej opcji, ale de facto można grać solo

Trzeba spróbować.

Mocny co-op, który uczy, że nie zawsze da się wygrać. To nie jest gra na, w którą można wygrać ot tak, trzeba się napracować i nagłowić. Dopiero po kilku rozgrywkach z win ratio 1:10 udało nam się rozgryźć sposób działania na różne sytuacje. Dobra gra dla strategów i co-opów

Naprawdę nie wiem, co ludzie widzą złego w tym, że ktoś może przyjąć w grze kooperacyjnej pozycję lidera? To jak w normalnym życiu, jeżeli ktoś ma na tyle silną osobowość, że wywiera ogromny wpływ na innych ludzi, to nic dziwnego, że ludzie będą go słuchać. Można więc stwierdzić, że jaki do kogoś masz stosunek w życiu osobistym, taki będziesz miał grając w Pandemię. Gry kooperacyjne to też próba charakterów. Ktoś myśli w jeden sposób, drugi w zupełnie inny, a trzeci w ogóle się nie odzywa bo lubi być zdominowany.
Tak mi się wydaje.

Pandemia jest, jak ktoś napisał "wzorcową grą kooperacyjną". Sami bowiem nie mamy szans wygrać, musimy działać w grupie i ustalać ruch każdego z graczy. Naprawdę dużo jest możliwości - czy wymienić się z kimś kartą, czy lepiej uleczyć chorobę, a może zamiast wymieniać się zbudować tam stację badawczą? Gra jest przy tym dość trudna, co gwarantuje też losowość. Trzeba mieć oczy szeroko otwarte. Często, gdy gramy w Pandemię pojawia się przeświadczenie, graniczące z pewnością, że jakąś chorobę możemy sobie odpuścić bo nam nie zagraża, a gdy działamy w terenie i jesteśmy już daleko, ta choroba nagle zaczyna się rozprzestrzeniać. Gra jest więc w dużym stopniu losowa, jednak w przypadku tej tematyki jakoś nie razi to w oczy, jest wręcz zaletą gry i pozwala lepiej wczuć się w klimat. No właśnie - klimat - niezaprzeczalny. Każdy gracz zaaferowany jest dyskusją na temat: jak tu lepiej zrobić. I czasem dochodzi naprawdę do niezłych, obiektywnie nierozstrzygalnych sporów. Zostało nam mało kart gry. Ryzykujemy rozprzestrzenienie się choroby w celu wygrania gry, czy leczymy chorobę i liczymy na fuksa przy dobieraniu kart? Zdania mogą być podzielone, obydwie drogi mogą prowadzić nas zarówno do sukcesu, jak i porażki.
Czy Pandemia ma jakieś minusy? Jak przy każdej grze kooperacyjnej rozgrywkę może zdominować lider, ale każdy, kto pojmuje reguły i myśli po swojemu będzie mógł zaproponować inne wyjście, być może lepsze.
Jedna z moich ulubionych gier, w zasadzie nie mam się do czego przyczepić.

Świetna gra kooperacyjna.