Aneta - recenzje
Gra 2 osobowa od 8 lat – czas gry – 30 minut. I tu się wszystko zgadza. Czas gry adekwatny do podanego na pudle. Wiek: - również ok. Wskazane jest jednak by gracz czytał ze zrozumieniem gdyż część płytek ograniczających nasze pole gry zawiera polecenia do przeczytania. Oczywiście można w trakcie gry tłumaczyć każdą płytkę z tekstem ale to automatycznie spowalnia całą grę i gra traci lekko ten smaczek „wyścigu” 😃
Co w pudle? Poza instrukcją (która rozwiewa pewne wątpliwości do kilku kafelków zadań) – dostajemy dobrej jakości kafle ze skarbami (pierścienie, kielichy, naszyjniki etc), pionki koni oraz Minstreli, kafle „brzegowe”. Do wykonania napraw nie ma się co przyczepić.
A o co chodzi w samej grze? Na początku układamy pole gry ograniczone polami brzegowymi (w zależności od trybu gry może być większe/mniejsze). Następnie wewnątrz układamy kafelki ze skarbami o które będziemy „walczyć”, stawiamy nasze konie na polach wewnątrz a pionki Minstreli na kaflu startowym.
Grę wygrywa osoba której Minstrel czyli pionek poruszający się po zewnętrznych polach gry okrąży planszę 2 razy jako pierwszy. Gra to taki mały wyścig z elementami szachów (jak konik w szachach ruszamy naszym konikiem w kształt L i zbierania klejnotów w pewne wymagane zestawy.
Możemy sobie pomóc płacąc za ruch do przodu monetą ale.... tę zdobędziemy posiadając odpowiednią ilość żetonów z jednego rodzaju np. 3 naszyjniki i wymieniając je właśnie na monetę. Trzeba kalkulować, czy lepiej zbierać monety i ruszać prosto do przodu Minstrelem czy jednak zbierać kafle ze zdobyczami by robić zestawy i poruszyć się nawet o kilka pól do przodu.
Skaczemy sobie konikiem po kaflach, zabieramy upatrzony kafelek, dokładamy nowy i tak w skrócie wygląda gra. Ale tak prosto i łatwo nie jest 😉O nie! By wygrać nasz wyścig musimy naszym pionem-koniem poruszać się w logiczny sposób by uzbierać określoną ilość kafli danego rodzaju bądź mieć określoną ilość zestawów z określoną ich ilością. Czasem dzięki naszemu sprytowi uda nam się stworzyć takie kombosy z żetonów, że poruszymy naszego Minstrela od 2 czy 3 pola do przodu.
Polecenia do wykonania są różne a że układamy pole gry losowo każda rozgrywką wygląda inaczej. Do tego dosyć swobodny sposób poruszania się naszym pionem koniem czyni każda rozgrywka jest inna. Nie ma mowy po schematach, utartych stałych układach.
Jedyny mankament gry to kafelki (o których wspomniałam na początku) z lekko mylącymi zapisami poleceń – ale instrukcja bardzo dobrze je tłumaczy.
Gra się szybko, trzeba pomyśleć ale nie jest to męczące, pole gry jest bardzo zmienne więc szybko się nam nie znudzi. Gra spokojnie dla starszych dzieciaków ale i dla rodziców, którzy szukają szybkiej, relaksującej gry. No i wyścig........ kto pierwszy ten lepszy......😍 My z czystym sumieniem możemy ją tylko polecać.
Gra dla 2 osób od 12 lat. Gra wymaga płynnego czytania ze zrozumieniem, znajomości siatki na polu gry. Nam jako dorosłym po pierwszej rozgrywce szło już płynnie ale córa (8lat) motała się dosyć mocno z ustawianiem pionów.... jak dla mnie (osobiście) wiek producenta dobrze wskazany – no może tak 11 latek zagra już płynnie na właściwych zasadach na równi ze starszymi graczami. Czas gry rzeczywiście oscyluje koło godziny więc młodszych graczy i to może trochę zniechęcić.
W pudełku dostajemy 16 kart brzegowych ograniczających nasze pole gry a zarazem tor ruchu złodzieja, karty plemion, karty towarów, żetony z towarami, złote monety i pionki. Karty fajnie zobrazowane – chociaż jak patrzyłam na nie pierwszy raz odniosłam wrażenie (jak się potem okazało), że to będzie gra dla dzieci.
A o co chodzi w samej grze? Naszym zadaniem jest takie kompletowanie kart plemion by na koniec gry albo: ułożyć 3 obozy z 4 takich samych rodzajów kart plemion, bądź ułożyć 3 obozy z różnych 4 kart obozów przed przeciwnikiem i jeszcze zrobić to przed krążącym cały czas w naszej okolicy złodziejem łaszczącym się na nasze towary. Bo gdy ten okrąży całą plansze następuje koniec gry.
Na początku rozkładamy w stałej kolejności karty brzegowe po których będzie poruszał się złodziej. Wewnątrz pola gry układamy zakryte karty towarów i plemion. W trakcie gry układ kart wewnątrz będzie się stale zmieniał dzięki naszym wyborom i ruchom. Każdy gracz ma 3 pionki które ustawia na kartach brzegowych ale: nie możemy ustawiać ich naprzeciw pionka rywala, na polach narożnych oraz na polu gdzie stoi złodziej. W miejscu gdzie przecinają się nasze pionki stawiamy dodatkowy mały blok oznaczający którą chcemy zgarnąć dla siebie.
Wybieramy kartę, stawiamy pionki, zbieramy profity z kart towarów (sól, pieprz, daktyle), kupujemy karty plemion płacąc za nie wcześniej uzbieranymi towarami – a tych – dodatkowe utrudnienie możemy mieć maksymalnie 10 na ręku (nadwyżkę trzeba oddać do wspólnej puli), kombinujemy jakie towary nam są potrzebne na przyszłość..... itd... I tak przez 12 rund – chyba, że któremuś z graczy uda się zebrać swoje 3 plemiona całości.
Wrażenia z gry? Na początku motaliśmy się trochę w co warto inwestować, czy lepiej zbierać pkt (możemy je dostać np. za wymianę określonej ilości towarów), czy zbierać złote monety (niektóre karty plemion są droższe i poza danym towarem wymagają do wykupu jej właśnie tejże monety), czy inwestować jednak w większą ilość dóbr materialnych którymi mogliśmy potem handlować i swobodnie wymieniać je na potrzebne karty plemion.
Gra się przyjemnie – gras wymaga koncentracji gdyż poza naszymi planami/ruchami na przyszłość musimy cały czas kontrolować stan obozów przeciwnika a do tego jeszcze mieć na uwadze następny ruch złodzieja. Po godzinie gry – byliśmy zmęczeni ale.... pozytywnie :) Główki popracowały :) Gra dobra ale.... po kilku partiach zauważyliśmy, że mechanicznie już próbujemy robić takie same combosy (tj zestawienia kart gdzie jedna uruchamia kolejną i tak kilka w rundzie), które w znaczny sposób mogą nam przyspieszyć wygraną, szliśmy utartymi „szlakami” Mimo to grę zdecydowanie możemy polecić ale..... dla starszych dzieci, które na spokojnie usiądą, pomyślą (dużo pomyślą co z czego wynika, czy lepiej kt teraz czy za 2 rundy), rodzicom którzy lubią główkowanie ale.... jednak nie do grania dzień w dzień bo rozgrywka jest dosyć schematyczna.
Gra nie tylko dla dzieci - polegająca na tworzeniu jak największych połaci terenu z danego rodzaju ale..... by nie było tak prosto musimy zwracać uwagę na styczne płytek na kartach zadań które generują nasze kolejne ruchy. Wydaje się proste ale.... wcale nie jest :) Do tego sporym utrudnieniem jest układanie na "kuli" a więc wyobraźnia przestrzenna zostaje wywołana do tablicy. Magnesy bardzo dobrze trzymają mimo masy grania, przy okazji przepiękne zdjęcia zwierzaków zamieszkujących dany obszar. Szkoda, że bez nazw chociaż
Gra która potrzebuje trochę miejsca na sole ale sama przyjemność i tempo gry zdecydowanie to rekompensuje :) Gra dla dzieci jak i rodziców na tempo, spostrzegawczość. Cały czas musimy kontrolować stan kart przeciwników by nie uzbierali 7 kart w różnych kolorach co prowadzi ich do zwycięstwa. Szybko, przyjemnie z małym walorem edukacyjnym w postaci powtórki z szybkiego dodawania :)
Gra 2 osobowa od 9 lat ale spokojnie dzieci 8 letnie ogarną – właśnie podczs tej rozgrywki córka rozgromiła tatę. Gra zajmuje ca 30 minut. Gra nie wymaga czytania ale należy przed rozgrywką dobrze zaznajomi się z symbolami na kartach jak i amuletów. To stanowi największą początkową trudność w grze. W chwili kiedy załapiemy co znaczy dany symbol gra idzie już bardzo szybko i płynnie.
Co w pudełku? Zacznę od końca …. czyli wypraski …. to po prostu mistrzostwo świata. Każdy element gry ma swoje miejsce, nic się nie przesuwa, nie lata. Ład i porządek :) W pudełku mamy 2 plansze graczy, karty, masę różnych żetonów i hmmmmm twarde pałki/klocki – w grze nazywane kolumnami przeznaczenia które.... podczas rzucania robią mega hurgot :)
A o co w tym chodzi? Wcielamy się w odkrywców którzy jak najszybciej chcą zdobyć cenne i poszukiwane relikwie.
Na początku każdy z graczy dostaje swoją planszę gracza, w koło której układa losowo, zakryte żetony relikwii (są dobre jak i złe które po odkryciu 3 mogą doprowadzić do naszej zguby tj. przegranej), do tego na stole układamy potasowany stos kafli z drogą którą będziemy układać, karty determinujące nasze poczytana i wcześniej wspomniane klocki, 5 kart na rękę
Naszym zadaniem by wygrać jest: uzbierać 25 pkt z odszukanych relikwii bądź ułożyć 9 kafli dróg na naszej planszy (ale nie odsłaniając 3 przeklętych relikwii). Gra skończyć się może w 3 sposób – właśnie w chwili gdy przeciwnik odkryte 3 (czerwoną) przeklętą relikwię.
Na początku gry (po odsłonięciu kafla drogi) obstawiamy z kart na ręku co chcemy zrobić i w jaki sposób. Na górze każdej z kart są różne symbole wskazujące czy możemy jej działanie zagrać na siebie czy przeciwnika. Czy decydujemy się na podejrzenie, zamianę miejscami relikwii umiejscowionych wkoło planszy itp. I właśnie te symbole na samym początku jak i ich sposób użycia mogą przy spożyć małych kłopotów ale po pierwszej rozgrywce nie ma już większych problemów z zapamiętaniem odpowiednich symboli.
Na każdej karcie (symbol na górze) wskazuje czy dana karta odnosi się do działań z kartami, kaflami pomieszczeń etc. Po wyborze kart z ręki (od 1 do 5 ale z takimi samymi symbolami) następuje faza rzucania kolumnami. Na karcie wyraźnie zaznaczona jest ich ilość i jakość. Każdy z puli dobiera odpowiednią ich ilość i.... rzuca. Na kolumnach mamy kropki oraz wężyki zwane w grze Nagami, które w przypadku ich wyboru determinują dodatkowe działanie kart. Możemy np. dołożyć sobie dodatkową kartę na rękę lub nakazać przeciwnikowi odrzucić którąś z bardziej pkt. Kolumn etc. Osoba która z podsumowania kropek na kolumnach ma ich więcej zabiera na swoją plansze gracza kafelek z drogą.
Potem naszym zadaniem jest takie układanie zdobytych kafelków by połączyć 3 wejścia do świątyni plątaniną dróg i korytarz by jak najszybciej zdobyć wcześniej wspomniane 25 pkt i wygrać. W grze występują również małe żetony artefaktów o które walczymy w trakcie walki o kafle z dogami. W chwili gdy zdobędziemy dany kafelek drogi artefakt który na nim się znajduje kładziemy na naszej planszy gracza ale.... użyć go możemy w chwili gdy nasza trasa jest w stanie doprowadzić drogę od artefaktu do wyjścia ze świątyni. Wykorzystane karty odrzucamy, dobieramy kolejne karty – osoba przegrywająca walkę o kafel terenu dobiera 3 z czego 1 przekazuje przeciwnikowi i tak do wyłonienia zwycięzcy.
Cała filozofia :) najważniejsze to zapamiętanie symboli na kartach i przemyślane kładzenie kafli na planszy ze świątynią.
Jeśli lubicie gry kafelkowe, zajmujące nie dużo miejsca, lubicie dedukować i trochę pomyśleć w trakcie grania – zdecydowanie to gra dla Was.
My bardzo się cieszymy, że udało nam się w nią w końcu zagrać – bo to naprawdę kawał dobrej gry 2 osobowej nie tylko dla starszych dzieci.
To już druga sztuka Pizzy którą kupiłam. Pierwsza leży w domu a druga powędrowała do córki do szkoły :) Pomimo tego, że to gra imprezowa (obawiałam się czy przy małej ilości graczy się sprawdzi bo gramy we bądź 3 osoby) jesteśmy w domu bardzo z niej zadowoleni. Naet my jako dorośli bardzo lubimy w nią pograć nawet w gronie samych dorosłych. Walenie w stół, udawanie goryla - przekomiczna kombinacja :) Polecam każdemu. Dawno juz tak się nie ubawiliśmy jak przy Bule :)
Dosyć długo opierałam się przed zakupem tego tytułu. Jakoś sucha instrukcja mnie nie zachęciła. Do czasu kiedy gra była w mega promocji i zaryzykowałam :) Nie żałuję - gra niemal wieczór w wieczór jest na stole. Szynka partyjka (do tego ładne grafiki) zwięzła prosta instrukcja. Zagra nawet 7 latek (do nauki zasad tylko kilka kart). Mega gra blefu, ćwicząca wbrew pozorom logiczne myślenie, kojarzenie kart i zaszłości miedzy nimi. Bardzo bardzo fajny filerek :)
Jeśli ograła Ci się podstawka tj. Na skrzydłach - dodatek - Ptaki Europy to konieczny zakup. Dodatkowe karty ptaków -raz, że wnoszą kolejne plusy edukacyjne jak i wizualne :) a dwa - dodatkowe karty bonusów jak i te z celami prywatnymi jeszcze bardziej pobudzają chęć gry i rywalizacji.
MEGA MEGA gra. I nie mówię tu u walorach estetycznych czy edukacyjnych ale o samej grywalności. Kombinowania i tworzenie mini combosów z kart oraz mnogość kart ptaków zapewnia wiele godzin niepowtarzalnych rozgrywek :) Córka (8lat) usiadła i za pierwszym razem ograła rodziców i chciała jeszcze. Ilość osób nie ma znaczenia za bardzo w rozgrywce - gra we 2 czy 3 osoby jest tak samo płynna :) Duży plus za bardzo czytelną instrukcję
Gra z uroczymi oryginalnymi ilustracjami ale nie tylko to przyciąga do gry. Oryginalny sposób zbierania setów z kart - to przyciąga uwagę :) Rozgrywka nie tylko dla dzieci ale spokojnie i dla starych wyjadaczy - na szybki przerywnik. Gra dosyć prosta ale wydaje mi się, że minimalny wiek jhest bardzo dobrze ustawiony ze względu na troszkę inny spośób podliczania pkt oraz konieczność dobrego czytania ze zrozumieniem. Gra wymaga kombinowania, kalkulowania na przyszłość. Instrukcje - jedyny minusik - trzeba ze 2 czy 3 razy dokładnie przeczytać by zrozumieć pewne zależności między kartami.
Zdecydowanie najbardziej rozbudowana i najdłuższa (na tę chwilę) wersja TTR. Mega duża plansza, dodatkowe karty statków robią swoje :) Poza podstawowymi zasadami znanymi z innych wersji - dochodzą jeszcze porty punktujące trasy zaczynające/kończące się w danym porcie. Utrudnienie w postaci dwóch rodzajów kart wagonów czy statkó. Tu nie tylko trzeba myśleć o połączeniu stacji ale również kombinować z połączeniami morski :) Zdecydowanie MUS w kolekcji dla miłośników pociągów. NIe polecam odpalania jej jako wstęp do TTR
Gra z ładną grafiką, prostą mechaniką przypominającą znaną od wieków grę "W wojnę". Gra prosta, ładna dla oka ale... nie dla każdego. Jeśli nie lubisz losowości - nie dla ciebie :)
Nam bardzo przypadła do gustu - szybka rozgrywka zamykająca się w 15-20 minutach, sporo zmiennych, które wpływają korzystnie na regrywalność. Czy dla dzieci - zdecydowanie tak ale... już takich, które miały coś wspólnego z grami. Nie jest to gra do której usiądzie dziecko prsto z dworu nie grające nigdy w nic. Konieczność zapamiętania pewnych schematów działania koła, żetonów za które pkt jak i samych kart na początku może wydłużyć rozgrywkę. Gra wymusza konieczność podejmowania w miarę szybkich decyzji - bo gra zdecydowanie lepiej wypada jak się gra na tempo :). Na wieczorną lekką rozgrywkę - jak znalazł :)
Dodatek obowiązkowy dla milośników i posiadaczy podstawowej wersji gry. Jeśli ograną macie podstawkę koniecznie sięgnijcie po dodatek :)
Osobiście obawialiśmy się zakupić Słoneczną ze względu na to, czy nie będzie to tylko dodatek zwiększający ilość graczy a gramy we 2 bądź osoby.
Mile się zaskoczyliśmy - poza faktem pojawienia się kilku nowych pomieszczeń - karty celów znacznie zmieniają sposób postrzegania układania domu, zdecydowanie podnoszą poziom poprzeczki. Nie będzie to już prosta gra z dokłądaniem kart ale spora doza myślenia.
Gra zakupiona na Dzień Dziecka dla córki. Bardzo szybka gra wspomagająca motorykę małą - szczypce , koordynacja oko-ręka - może śmiało służyć jako wspomaganie terapii ręki. Wiek nie ma w trakcie gry znaczenia (zakładając, że gramy ze starszymi dziećmi a nie totalnymi maluszkami) - dziecko swobodnie może ograć rodziców. W wersji z wirusem już wkrada się negatywna interakcja nie do przełknięcia przez wszystkie dzieci. U nas super szybki przerywnik jednak wymaga pewnej dozy pomyślunku :)
Jedna z częściej lądujących gier ostatnio na stole :) Jeden minus nas początek - dosyć długo się rozkręca ale.. czym mniej kart do końca temperatura wzrasta :) Daje radę we 2 jak i 4 osoby. Pomimo słodkich rysunków niech Was to nie zwiedzie - trzeba pomyśleć i mieć jakaś taktykę. Do końca nie wiadomo kto wysunie się na prowadzenie. Zbi9eramy karty pracowników baru - w zależności od rodzaju - odpowiednią ich ilość. Za dużo lub zbyt mało - brak pkt bądź pkt ujemne. Córa (nie całe 8 lat) świetnie podkłada "świnie" i dzięki przewidywaniom i swojej logice zazwyczaj wygrywa z rodzicami. Lekki, szybki przerywnik między czymś dłuższym lub cięższym
Gra -zabawka poza walorami estetycznymi - posiada bardzo duży potencjał rozwijający. Wspomaga rozwój motoryki małej - pobudza oś oko-ręka. Dla dzieci tytuł rewelacyjny a i starsi będą mieć nie lada zabawę z dziećmi
Dodatek obowiązkowy - zdecydowanie zmienia rozgrywkę, utrudnia pewne zdobycze ale również i pomaga. Od momentu kiedy zagraliśmy z nim - nie wyciągamy go już z podstawowej talii :)
Co tu dużo pisać - dodatek do gry, dzięki któremu dostajemy nowe karty dzięki czemu jeszcze więcej pracują szare komórki :)
Gra dzięki której na dobre weszliśmy w świat "nie dziecięch" gier. Po poznaniu zasad gra się szybko, wbrew wyobrażeniom wymaga myślenia, przewidywania. Początek powolny - należy uzbierać odpowiednią ilość "wiedzy": by móc wyruszyć na wykopaliska ale później to już sama przyjemność.
Bardzo szybka, regrywalna karcianka. Proste zasady - musimy zebrać daną ilość tych samych produktów żywnościowych :) Sporo interakcji między graczami, trochę złoścliwości :) i te ilustracje. Spokojnie 6 latek ogarnie