Klaudia - recenzje

Prosta, łatwa gra, dla dzieci, które rozpoczynają granie w planszówki.

Gra, która chyba nigdy się nie znudzi. Duża ilość haseł, 2 możliwości prezentacji. Gra warta zakupu. Ubaw po pachy.

Jedna z lepszych gier dla dzieci, w którą graliśmy z synem. Ciekawa, wymaga dużej współpracy. Często jest wyciągana u nas w domu, a nawet syn próbuje sam przechodzić misje.

Super gra, ale najlepsza dla małych dzieci 3-4 lata, które chcą zacząć przygodę z planszówkami. Nasz syn 5,5 lubi grać, ale dla niego jest już z byt prosta. Woli trudniejsze. Aczkolwiek i tak polecam.

Gra fajna, ale też nadaje się na dużą liczbę graczy. Wtedy ma sens. Pytania ciekawe, można wybrać sobie kategorię z tych bardziej "krępujących" :)

Gra w porządku, ale daje ubaw dopiero przy dużej liczbie graczy. W mniejszej jest po prostu słaba.

Szybka, prosta i najlepsza gra wyjazdowa na wakacje. Dziecko 5 lat też spokojnie zagra. Super, że są punkty i nie trzeba ich zapisywać :)

Świetna gra na spotkania z przyjaciółmi. Wciągająca, losowa, ciężko obrać strategię, ponieważ losowość oczek wyrzuconych na kostkach na to nie pozwala często. Jeden z naszych ulubionych tytułów i często granych mimo długiego czasu rozgrywki.

Gra ciekawa, zupełnie inna. Jest możliwa też gra w pojedynkę i wtedy mamy dwa wirtualne roboty, aczkolwiek jest to mało emocjonujące 😊Gra dosyć emocjonująca, łatwa, szybka koło 30-40 minut. Ładne wykonanie kart, przejrzyste. Jedynie elementy są malutkie i trzeba pilnować, żeby ich nie pogubić.

Jak dla mnie nudna, kilka razy zagrana, aczkolwiek brak jej jakiegoś polotu. Mało emocjonująca, prosta, ale też nijaka. Wykonanie bardzo ładne, kryształki przyciągają wzrok. Nie zajmuje dużo miejsca, ale też elementy są bardzo malutkie. Najlepiej gra się w 4 osoby, przy dwóch słabo, ponieważ dochodzi nam wirtualny gracz. Spokojnie grę można skończyć w 20 minut, jest łatwa, lekka, jak ktoś lubi mało wymagające gry. Mi się specjalnie jakoś nie podobała, ale może jestem bardziej wymagająca.

Jedna z lepszych gier w jakie grałam. Mimo wielu akcji, które można wykonać to instrukcja jest banalna do przyswojenia i myślę, ze możną w nią grać spokojnie z ogranymi dzieciakami 10-12 lat. Tyle się działo podczas rozgrywek, że trwały one nawet do 2h, aczkolwiek tego czasu kompletnie się nie czuło. Wykonanie gry jest bardzo ładne i zupełnie inne niż te gry, w które grałam do tej pory. Statki mega ładne i każdy z nich ma inną zdolność. Trochę miejsca na stole potrzeba, żeby ją rozłożyć, ale da radę. Gra tak nam się spodobała, że ją kupiliśmy :)

Fajna gra, jeśli ktoś lubi tego typu główkowanie. Troszkę wydaje mi się za prosta, aczkolwiek nie miałam okazji ograć w tą pełną, dużą wersję gry. Ta mała nadaje się na podróż, ale trzeba uważać, żeby nie pogubić małych elementów. Zasady banalne, dobra na rodzinne rozgrywki.

Jednak ten rodzaj Splendoru przypadł mi bardziej do gustu. Zmieniłam zdanie grając w ten klasyczny. Prosta, szybka gra, spokojnie na 2 osoby. Łatwa i przyjemna.

Moim zdaniem przepięknie wykonana gra graficznie. Mini wersja gry, można ją spokojnie zabrać w podróż, na wakacje, ponieważ zajmuje bardzo mało miejsca. Zasady są bardzo proste, gra trwa średnio 20-30 minut. Im więcej osób tym lepiej, gdyż jest trudniej. Gra polega na dobieraniu z talii lub z kart odrzuconych lordów do swojej izby. Każdy z lordów daje nam odpowiednią ilość punktów oraz dodatkowe bonusy/zadania. Dzięki bonusom, zadaniom zbieramy miejsca, które dają nam kolejne punkty i bonusy. Gra strategiczna, trzeba obserwować przeciwników, żeby nie dać im opcji do szybkiego wygrania i zakończenia gry, gdyż gracz, który pierwszy zbierze 15 lordów zamyka grę. Gra świetna i ładna – już została zakupiona i dołączyła do naszej kolekcji.

Gra świetna, mega prosta, szybka, analityczna. Tak naprawdę gra polega na zadawaniu odpowiednich pytań z kart, aby odgadnąć hasło ze stołu (wersja dla 3-4 graczy) albo przeciwnika (2 graczy). Trzeba się nieźle nagłówkować, aczkolwiek dla mnie ta gra była bardzo przyjemna, a takie myślenie i analizowanie dostarczyło mnóstwo frajdy. Wersja dla 2 graczy oczywiście prostsza, dla 3-4 trudniejsza, bo trzeba wykluczyć kod przeciwników, aby znaleźć ten ze stołu. Gra trwa około 15-20 minut.

Dużo szumu były wokół Diuny, więc myślałam, że gra będzie genialna. Jednakże rozczarowałam się. Według mnie instrukcja jest słabo opisana i bardzo zawiła – musieliśmy wspomagać się filmikami z internetu, bo inaczej niektórych tematów nie umieliśmy ruszyć. Gra polega na budowaniu talii, zbieraniu zasobów, kierowania swoimi agentami po planszy, aby zdobyć sojusze, zasoby i inne bonusy. Zebranie dobrej talii wymaga dużo czasu. Gra jest długa, mało emocjonująca jak dla mnie. Oczywiście wymaga obrania pewnej strategii wobec przeciwników, żeby pokierować swoimi agentami, ale jakoś mnie i reszty graczy nie porała. Uważam, że wymaga jeszcze dopracowania, albo po prostu nie jest to gra dla mnie. Nie czytałam książki, więc może w tym problem. Jak ktoś jest fanem to zachęcam, ale jak ktoś lubi lekkie gry i nie grał jeszcze długie, wymagające to może być trudno.