Łatwa do wyjańienia i nie wymaga dużo główkowania i w dodatku przyjemna.

Szybka i prosta gra familijna, chociaż nie tylko. O dziwo planszówkowym wyjadaczom budowanie europejskich tras również dostarcza nie małej frajdy. Tytuł ten jest idealną pozycją dla nowych graczy. Zasady są proste i klarowne a wykonanie świetne. Trochę krzywdzące dla Europy są porównania z Osadnikami z Catanu, za którymi nie przepadam ze względu na dużą losowość. Z tego powodu po "Pociągi" sięgnąłem dopiero teraz. Tutaj losowość jest mniejsza i więcej strategii zostaje w rękach graczy. Po całej masie rozgrywek mogę stwierdzić, że Wsiąść do Pociągu jest klasykiem, który każdy powinien mieć w swojej kolekcji.

Świetna gra, bardzo proste zasady, które szybko można przekazać i świetna grywalność. Wciąga na długi czas.

Must have!

Przygodę z "Wsiąść do pociągu" zacząłem od wariantu z planszą USA. "Europejska" wersja przynosi kilka zmian, które - w moim odczuciu- dodają grze jeszcze większego uroku. Po pierwsze - pojawiają się nowe rodzaje połączeń: tunele i promy. Zwłaszcza te pierwsze wnoszą więcej losowości, bo nawet mając odpowiednią ilość kart nie możemy być pewni, że uda się zrealizować połączenie. Po drugie - dworce, dzięki którym możemy uniknąć sytuacji, w której inni gracze zmuszają nas do wędrówki okrężną trasą przez złośliwe wykorzystanie swoich wagoników (w czym wyspecjalizowali się moi bracia w wariancie USA). Po trzecie - rozmiar kart. Są nieco większe niż w wersji z mapą Stanów, co ułatwia rozgrywkę osobom, które tak jak ja dysponują mizernymi zdolnościami manualnymi.
Zdecydowanie polecam każdemu, kto szuka przyjemnej rozgrywki w gronie rodziny lub przyjaciół.

Klasyk! Rodzinna gra dla wszystkich. Bardzo dobrze zrobiona. Można trochę modyfikować grająz z dziećmi, żeby nie płakały na końcu, ze nie zdążyły zrobić trasy. Po prostu nie odejmowac im punktów i będą zadowoleni. Polecam grę każdemu co ma dzieciaki w domu.

To kolejna gra o której się nie opowiada tylko siada i w nią gra. Absolutny fenomen, który zrobił wrażenie na każdym, z kim do tej pory miałam okazję w to grać.

Plusy:
+ wygląd
+ duża plansza
+ mechanika
+ prostota
+ klimat
+ REGRYWALNOŚĆ - mamy w domu kilkadziesiąt gier, ale tzw. "pociągi" to gra, której nigdy nie powiemy "nie"

Minuy
- przy większej ilości graczy robi się chaos (co niektórym odpowiada, a w szczególności tym, którzy czerpią satysfakcję z krzyżowania szyków innym graczom ;) )

Wspaniała gra rodzinna. Pięknie wykonana, duża plansza, ładnie wykonane żetony. Proste zasady, łatwe do opanowania. Gra nie jest skomplikowana, a dzięki dużej przystępności zasad jest stałym programem spotkań rodzinnych. Często gości na moim stole, sprawiając dużo frajdy zarówno zaawansowanym graczom, jak i tym którzy nie mieli wcześniej kontaktu z tego typu planszówkami.

Ciężko już dodać cokolwiek nowego, ale pomimo tego, że przede wszystkim gramy w planszówki typu Runebound i Descent to miło wracać do Wsiąść do pociągu... Ograniczona liczba wyzwań jednak czyni tą grę lekko schematyczną po 8-10 rozgrywkach, trzeba się liczyć z kupnem ew. dodatków.

Świetna gra w bardzo dobrym wykonaniu z dobrze opisanymi zasadami. Niestety przy więcej niż 3 graczach ( a nawet więcej niż 2) może być dosyć nużąca.

Świetna gra "zarażająca" hobby planszówkowym. Jedyny problem jaki można odnotować to syndrom "jeszcze jednej rozgrywki" który w połączeniu z 6 trasami długimi może sprawić że większość ważnych tras zapamiętamy bardzo szybko i nie będą one stanowić dla nas tajemnicy. Na szczęście z odsieczą może przyjść dodatek w który jak tylko ponownie będzie dostepny się chętnie zaopatrzę